Tekst źródłowy strony ECL80

{{Lampa2|typ=ECL80|rodzaj=Trioda-pentoda mocy|zdjęcie=ECL80.jpg |S1=Trioda o małym wzmocnieniu |S2=Pentoda mocy |S1_K=20 |S1_Pamax=1 W |S1_Uamax=200 V |S1_Ikmax= 8 mA |S2_Uamax=300 V|S2_Ikmax=25 mA|S2_Pamax=3,5 W|S2_Uamax=400 V|S2_Us2max=250 V|S2_Sa=3,3 mA/V|S2_Ps2max=1,2 W|żarzenie=równoległe lub szeregowe, pośrednie|Uż=6.3V |Iż=300 mA |cokół=ECL80 cok.png}}
'''ECL80''' to [[lampa kombinowana]], trioda-pentoda mocy, o żarzeniu pośrednim i cokole nowalowym.

==Historia i zastosowania==
ECL80 została wyprodukowana w 1950 jako uniwersalna lampa telewizyjna - znajdowała zastosowanie w układzie odchylania pionowego, jako separator impulsów i wzmacniacz małej częstotliwości o niewielkiej mocy (do około 1,5 W w układzie [[SE]]). Mogła być użyta zarówno w telewizorach z szeregowym, jak i równoległym zasilaniem żarzenia. Firma Philips stosowała ją nawet w przeciwsobnym stopniu wyjściowym małej częstotliwości.

Lampę ECL80 produkowano i stosowano również w Polsce (na przykład odbiornik telewizyjny [[Belweder]] zawierał cztery lampy ECL80).

== Odpowiedniki ==
* 6AB8, LN152, 63TP.

== Właściwości i możliwości zastosowania ==
Choć katoda wspólna dla triody i pentody nieco utrudnia rozwiązania układowe, nic nie stoi na przeszkodzie by wykorzystać ECL80 w niewielkich wzmacniaczach małej częstotliwości <ref>Wzmacniacz m.cz. na lampie ECL80 (po chorwacku) [http://users.triera.net/zupanbra/elektronke/ecl80.html]</ref>. Lampa wyróżnia się stosunkowo niewielką mocą pobieraną na żarzenie.

== Przypisy ==
<references/>

== Bibliografia ==
# {{Książka | autor = Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski | tytuł = Electronic Universal Vade-mecum | data = 1964 | wydawca = WNT | miejsce=Warszawa}}

== Linki zewnętrzne ==
* ECL80 w Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ecl80.html].
* Karta katalogowa ECL80 [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/030/e/ECL80.pdf]

{{Oznaczenia parametrów lamp}}

[[Kategoria:Lampy według typu]]