Tekst źródłowy strony ECL82

{{Lampa2|typ=ECL82|rodzaj=Trioda-pentoda|zdjęcie=ECL82.jpg|S1=Trioda o średnim wzmocnieniu|S2=Pentoda mocy|S1_K=70|S1_Pamax=1 W |S1_Uamax=300 V|S1_Ikmax=15 mA|S1_Ri=28 kΩ|S2_Pamax=7 W|S2_Uamax=300 V|S2_Us2max=300 V|S2_Sa=7,5 mA/V|S2_Ps2max=1,8 W|żarzenie=równoległe pośrednie|Uż=6.3V |Iż=780 mA |cokół=ECL82 cok.png | frank=ECL82}}
'''ECL82''' to [[lampa kombinowana]], trioda-pentoda, jedna z najbardziej rozpowszechnionych, obok ECL86, lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół nowalowy. Posiadająca takie same charakterystyki elektryczne wersja lampy przeznaczona do szeregowego żarzenia prądem 300 mA nosi nazwę '''PCL82'''.

==Historia i zastosowania==
Lampa wprowadzona w roku 1955, zoptymalizowana do zastosowania w odbiornikach telewizyjnych - trioda w generatorze, a pentoda w stopniu końcowym odchylania pionowego oraz w stopniach wizji. W popularnych w Polsce telewizorach z żarzeniem szeregowym 300 mA stosowano oczywiście lampę PCL82.

Mimo, że do zastosowania w układzie wzmacniacza małej częstotliwości trioda była trochę "przewymiarowana" i miała małe wzmocnienie, to ECL82 okazała się konstrukcją na tyle uniwersalną, że stosowana była bardzo powszechnie w prostych, tańszych radioodbiornikach, gdzie nie było miejsca dla osobnych, mocnych lamp głośnikowych. W Polsce były to na przykład Sarabanda, Figaro, Rozyna, stosowano je też w gramofonach, np. we wczesnych modelach kultowego w swej epoce gramofonu "Bambino", najtańszych wzmacniaczach stereo w konfiguracji SE np. Telefunken S80, a także w tańszych modelach stereofonicznych amplitunerów lampowych w układzie przeciwsobnym np. Sansui 250 (odpowiednik 6BM8). Z biegiem czasu została w tych zastosowaniach zastąpiona lampą [[ECL86]], posiadającą triodę o większym wzmocnieniu i pentodę o nieco większej dopuszczalnej mocy strat.

== Odpowiedniki ==
* 6BM8, 6Ф3П (6F3P rosyjska), 6PL12 (Mazda)
* Z innymi parametrami żarzenia:
:* PCL82, 16A8, LN369 (szeregowe, 300 mA);
:* UCL82, 48A8, 50BM8, LN119, 10PL12 (szeregowe, 100 mΑ);
:* XCL82, 8B8 (szeregowe, 600 mA);
:* YCL82, LCL82, 11BM8, 10DB8 (szeregowe, 450 mA).

== Ciekawostki ==
* W 1961 roku wyprodukowano w Polsce 275 tysięcy lamp ECL82 oraz 215 tysięcy lamp PCL82 (cena detaliczna obu typów wynosiła 38 złotych)<ref>{{Książka |tytuł=Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego| miejsce=Warszawa |rok=1964 | strona= 410}}</ref>.

== Właściwości i propozycje wykorzystania ==
Mimo że w porównaniu z układem zbudowanym na dwu osobnych lampach zastosowanie ECL82 nie oferowało jakiegoś dużego uproszczenia konstrukcji, to właśnie na niej oparte były opisy najprostszych wzmacniaczy dla początkujących <ref>Mały zestaw stereofoniczny: [http://fonar.com.pl/audio/projekty/wzmacniacze/wzm49/wzm.htm]</ref> (być może decydowała cena) i znalazło tradycję nawet współcześnie <ref>Uniwersalny wzmacniacz dla początkujących E(P)CL82, E(P)CL86: [http://www.trioda.com/forum/viewtopic.php?f=18&t=15417]</ref>.

Była także popularna wśród początkujących krótkofalowców, jako że umożliwiała zbudowanie kompletnego nadajnika telegraficznego o mocy 10W na jednej lampie.

== Przypisy ==
<references/>

== Linki zewnętrzne ==
* Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ecl82.html].

{{Oznaczenia parametrów lamp}}

[[Kategoria:Lampy według typu]]