TG50: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oktoda (dyskusja | edycje)
Oktoda (dyskusja | edycje)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[File:TG50_f.jpg|thumb|200px]]
Seria '''TG50-TG55''' to jedne z pierwszych [[tranzystor|tranzystorów]] przemysłowo wielkoseryjnie produkowanych w Polsce. Są tranzystorami germanowymi stopowymi, średniej mocy, typu PNP. W latach 60 TG50 był jedynym z najbardziej masowo używanych tranzystorów polskiej produkcji.
Seria '''TG50-TG55''' to jedne z pierwszych [[tranzystor|tranzystorów]] przemysłowo wielkoseryjnie produkowanych w Polsce. Są tranzystorami germanowymi stopowymi, średniej mocy, typu PNP. W latach 60 TG50 był jedynym z najbardziej masowo używanych tranzystorów polskiej produkcji.


== Historia ==
== Historia ==
[[File:TG50_k.jpg|thumb|200px|Tranzystor TG50 w obudowie tranzystora TC-11.]]
W Fabryce Półprzewodników TEWA na początku lat 60 uruchomiono produkcję germanowych tranzystorów stopowych PNP typów TG50-TG55 (nie było TG54)<ref>''Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego'', WKŁ, Warszawa 1964</ref>. Były to jedne z pierwszych tranzystorów produkowanych przemysłowo w dużych seriach. Określano je wtedy tranzystorami średniej mocy. W pierwszych danych katalogowych maksymalną moc rozpraszaną w kolektorze określano na 150mW, później na 175mW. Poszczególne tranzystory serii różniły się przede wszystkim dopuszczalnym napięciem emiter-kolektor. Stosowano je bardzo powszechnie zarówno w sprzęcie powszechnego użytku jako tranzystory końcowe niewielkich stopni mocy, a także do sterowania żaróweczek, przekaźników, itp, itd. Były również bardzo popularne wśród radioamatorów.
W Fabryce Półprzewodników TEWA na początku lat 60 uruchomiono produkcję germanowych tranzystorów stopowych PNP typów TG50-TG55 (nie było TG54)<ref>''Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego'', WKŁ, Warszawa 1964</ref>. Były to jedne z pierwszych tranzystorów produkowanych przemysłowo w dużych seriach. Określano je wtedy tranzystorami średniej mocy. W pierwszych danych katalogowych maksymalną moc rozpraszaną w kolektorze określano na 150mW, później na 175mW. Poszczególne tranzystory serii różniły się przede wszystkim dopuszczalnym napięciem emiter-kolektor. Stosowano je bardzo powszechnie zarówno w sprzęcie powszechnego użytku jako tranzystory końcowe niewielkich stopni mocy, a także do sterowania żaróweczek, przekaźników, itp, itd. Były również bardzo popularne wśród radioamatorów.
 
[[File:Polis germanium transistors TG50.jpg|thumb|200px|Tranzystory TG50 w różnych odmianach obudowy.]]
Pierwsze egzemplarze, bardzo rzadkie, umieszczono w obudowie identycznej jak tranzystory TC-11. Seryjny TG50 występował w kilku typach obudowy. Początkowe wersje miały ksztat kapelusza i były malowane na charakterystyczny zielony kolor. Wyprowadzenie bazy było zgrzane z obudową, a kolektora oznaczone czerwoną kropką. Później zaprzestano malowania i obudowy były pasywowane. W połowie lat 60 zaczęto umieszczać tranzystory rodziny TG50 w standardowej obudowie TO5. Produkowano również wersję o zwiększonej niezawodności, do celów profesjonalnych, początkowo oznaczaną przyrostkiem "S".
Pierwsze egzemplarze, bardzo rzadkie, umieszczono w obudowie identycznej jak tranzystory TC-11. Seryjny TG50 występował w kilku typach obudowy. Początkowe wersje miały ksztat kapelusza i były malowane na charakterystyczny zielony kolor. Wyprowadzenie bazy było zgrzane z obudową, a kolektora oznaczone czerwoną kropką. Później zaprzestano malowania i obudowy były pasywowane. W połowie lat 60 zaczęto umieszczać tranzystory rodziny TG50 w standardowej obudowie TO5. Produkowano również wersję o zwiększonej niezawodności, do celów profesjonalnych, oznaczaną przyrostkiem "S". Rok i miesiąc produkcji można określić na podstawie [[Datowanie półprzewodników TEWA|kodu daty]] umieszczonego na obudowie.
<center>
<center>
<gallery widths=150>
<gallery widths=150>
 
TG50_a.jpg
TG50E.jpg
TG51.jpg
TG52.jpg
TG53.jpg
TG55.jpg
TG50S-51S.jpg
</gallery>
</gallery>
</center>
</center>
Linia 50: Linia 58:
<center>
<center>
<gallery widths=150>
<gallery widths=150>
 
TG50_g.jpg
TG50_i.jpg
TG50_h.jpg
Inside Polish germanium transistor TG50.jpg
</gallery>
</gallery>
</center>
</center>

Aktualna wersja na dzień 08:54, 25 sty 2014

Seria TG50-TG55 to jedne z pierwszych tranzystorów przemysłowo wielkoseryjnie produkowanych w Polsce. Są tranzystorami germanowymi stopowymi, średniej mocy, typu PNP. W latach 60 TG50 był jedynym z najbardziej masowo używanych tranzystorów polskiej produkcji.

Historia

Tranzystor TG50 w obudowie tranzystora TC-11.

W Fabryce Półprzewodników TEWA na początku lat 60 uruchomiono produkcję germanowych tranzystorów stopowych PNP typów TG50-TG55 (nie było TG54)[1]. Były to jedne z pierwszych tranzystorów produkowanych przemysłowo w dużych seriach. Określano je wtedy tranzystorami średniej mocy. W pierwszych danych katalogowych maksymalną moc rozpraszaną w kolektorze określano na 150mW, później na 175mW. Poszczególne tranzystory serii różniły się przede wszystkim dopuszczalnym napięciem emiter-kolektor. Stosowano je bardzo powszechnie zarówno w sprzęcie powszechnego użytku jako tranzystory końcowe niewielkich stopni mocy, a także do sterowania żaróweczek, przekaźników, itp, itd. Były również bardzo popularne wśród radioamatorów.

Tranzystory TG50 w różnych odmianach obudowy.

Pierwsze egzemplarze, bardzo rzadkie, umieszczono w obudowie identycznej jak tranzystory TC-11. Seryjny TG50 występował w kilku typach obudowy. Początkowe wersje miały ksztat kapelusza i były malowane na charakterystyczny zielony kolor. Wyprowadzenie bazy było zgrzane z obudową, a kolektora oznaczone czerwoną kropką. Później zaprzestano malowania i obudowy były pasywowane. W połowie lat 60 zaczęto umieszczać tranzystory rodziny TG50 w standardowej obudowie TO5. Produkowano również wersję o zwiększonej niezawodności, do celów profesjonalnych, oznaczaną przyrostkiem "S". Rok i miesiąc produkcji można określić na podstawie kodu daty umieszczonego na obudowie.

Charakterystyka

TG50-TG55 były germanowymi tranzystorami stopowymi małej częstotliwości (częstotliwość graniczna wynosiła 500 kHz), typu pnp. Nieco na wyrost nazywano je tranzystorami "średniej mocy". Z grubsza ich parametry odpowiadały bardzo popularnemu tranzystorowi OC72 firmy Philips. Poszczególne typy różniły się dopuszczalnym napięciem kolektora.

Rzadko można natknąć się na tranzystor oznaczony TG50E. Nie ma o nim żadnej wzmianki w dostępnych źródłach pisanych ani katalogach.

Typ Parametry dopuszczalne Parametry charakterystyczne Uwagi
UCBO [V] UCES [V] IC [mA] PC [mW] (tcase=25°C) h21E (-10mA,-6V) -ICBO (max,-12V) fT [MHz] (min,1mA,-6V)
TG50 -30 -30 -150 175 30..120 6 0.5 Cena zbytu 18zł, detaliczna 23zł (1963), Para: cena zbytu 38zł, detaliczna 51zł (1964)
TG50E Rzadko spotykany, brak informacji w katalogach
TG51 -60 -60 -150 175 15..120 6 0.5 Cena zbytu 36zł, detaliczna 46zł (1963), Wysokonapięciowy do przetwornic.
TG52 -30 -30 -150 175 15..120 6 0.5 Cena zbytu 18zł, detaliczna 23zł (1963). Do przetwornic.
TG53 -15 -15 -150 175 30..120 6 0.5 Cena zbytu 14zł, detaliczna 18zł (1963), Para: cena zbytu 30zł, detaliczna 40zł (1964)
TG55 -30 -30 -150 175 30..120 6 0.5 Cena zbytu 23zł, detaliczna 38zł (1963), Para: cena zbytu 48zł, detaliczna 85zł (1964).

Propozycje zastosowania

Przypisy

  1. Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, WKŁ, Warszawa 1964

Bibliografia

Linki zewnętrzne