EL82: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oktoda (dyskusja | edycje)
Utworzył nową stronę „{{Lampa|typ=EL82|rodzaj=Pentoda mocy|zdjęcie= |Pamax=9 W|Pg2max=2.5W|Uamax=250 V|Us2max=250 V|Ikmax=75 mA |żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.76A |Sa...”
 
Oktoda (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA
|Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA
|cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }}
|cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }}
'''EL82''' to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82.
'''EL82''' to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest '''PL82'''.


== Historia i zastosowania ==
== Historia i zastosowania ==
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.


Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Linia 16: Linia 16:


== Ciekawostki ==
== Ciekawostki ==
W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.


== Właściwości i możliwości zastosowania ==
== Właściwości i możliwości zastosowania ==

Wersja z 09:42, 14 paź 2012

EL82
Pentoda mocy
Żarzenie
pośrednie, równoległe
Uż 6.3V
Iż 0.76A
Parametry dopuszczalne
Pamax 9 W
Uamax 250 V
Ikmax 75 mA
Us2max 250 V
Parametry charakterystyczne
Ri 24 kΩ
Ua 200V
Ia 45mA
Sa 8.5 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EL82 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82.

Historia i zastosowania

EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.

Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.

Odpowiedniki

  • 6DY6, 6П18П (6P18P).
  • Z innymi parametrami żarzenia:
  • szeregowe 0.3A; 16.5V: PL82, 16A5. 16L40 (Tesla), 163PEN, N154, N329.

Ciekawostki

W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.

Właściwości i możliwości zastosowania

Przypisy


Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Radiomuseum EL82: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą