EL82: Różnice pomiędzy wersjami
Utworzył nową stronę „{{Lampa|typ=EL82|rodzaj=Pentoda mocy|zdjęcie= |Pamax=9 W|Pg2max=2.5W|Uamax=250 V|Us2max=250 V|Ikmax=75 mA |żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.76A |Sa...” |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA | |Sa=8.5 mA/V|Ri=24 kΩ|Ua=200V |Ia=45mA | ||
|cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }} | |cokół= EL84_cok.png|frank=EL82 }} | ||
'''EL82''' to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82. | '''EL82''' to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami [[EL84]] i [[EL86]], charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest '''PL82'''. | ||
== Historia i zastosowania == | == Historia i zastosowania == | ||
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym. | EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym. | ||
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową. | Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową. | ||
Linia 16: | Linia 16: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice. | |||
== Właściwości i możliwości zastosowania == | == Właściwości i możliwości zastosowania == |
Wersja z 09:42, 14 paź 2012
EL82 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pentoda mocy | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EL82 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||||||||
w katalogu Franka |
EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82.
Historia i zastosowania
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Odpowiedniki
- 6DY6, 6П18П (6P18P).
- Z innymi parametrami żarzenia:
- szeregowe 0.3A; 16.5V: PL82, 16A5. 16L40 (Tesla), 163PEN, N154, N329.
Ciekawostki
W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.
Właściwości i możliwości zastosowania
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum EL82: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|