Selektron: Różnice pomiędzy wersjami
. |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[Plik:Johnniac.jpg|thumb|left|200px|Komputer JOHNNIAC firmy RAND.]] | [[Plik:Johnniac.jpg|thumb|left|200px|Komputer JOHNNIAC firmy RAND.]] | ||
[[Plik:Selectron tube p1270778.jpg|thumb|right|150px|Selektron RCA o pojemności 256b z punktami fluorescencyjnymi.]] | [[Plik:Selectron tube p1270778.jpg|thumb|right|150px|Selektron RCA o pojemności 256b z punktami fluorescencyjnymi.]] | ||
RCA jednak kontynuowała prace i zbudowała lampę o pojemności 256 bitów. W stosunku do współczesnych jej rozwiązań charakteryzowała się dużą szybkością i niezawodnością, była jednak bardzo droga (około 500$ sztuka), co spowodowało, że zastosowano ją tylko w jednym komputerze: JOHNNIAC firmy RAND Corporation. Konstrukcja | RCA jednak kontynuowała prace i zbudowała lampę o pojemności 256 bitów. W stosunku do współczesnych jej rozwiązań charakteryzowała się dużą szybkością i niezawodnością, była jednak bardzo droga (około 500$ sztuka), co spowodowało, że zastosowano ją tylko w jednym komputerze: JOHNNIAC firmy RAND Corporation. Konstrukcja selektronu szybko stała się przestarzała i podobnie jak inne lampy pamięciowe została zastąpiona przez magnetyczną pamięć rdzeniową. | ||
{{Clear|left}} | {{Clear|left}} | ||
== Budowa == | == Budowa == | ||
[[Plik:Selectron256Xsection.jpg|thumb|left|300px|Budowa selektronu.]] | [[Plik:Selectron256Xsection.jpg|thumb|left|300px|Budowa selektronu.]] | ||
Pierwszy selektron (4096 bitowy) posiadał pośrednio żarzoną katodę otoczoną dwoma zestawami siatek w postaci drutów. Pierwszu zestaw miał kształt otaczających katodę kół, drugi składał się z drutów równoległych do katody, tworzących cylinder. Cylindryczna anoda (składająca się z czerech segmentów) była od wewnątrz pokryta warstwą dielektryka, będącego właściwym medium pamiętającym. Poszczególne bity informacji były tworzone poprzez dyskretne obszary ładunku na tej warstwie. | |||
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
Wersja z 18:32, 20 gru 2012
Selectron to jedna z wczesnych lamp pamięciowych opracowana w firmie RCA. Pierwsza wersja o pojemności 4kb nigdy nie osiągnęła przydatności do produkcji seryjnej. Wersja o pojemności 256 bitów została zastosowana tylko w jedynym komputerze, JOHNNIAC, jednym z najdłużej pracujących wczesnych komputerów. Posiadała ona fluoryzujące punkty, umożliwiający bezpośredni odczyt.
Historia
Prace nad Selektronem rozpoczęto w firmie RCA w 1946 na zlecenia von Neumanna, który poszukiwał pamięci do swojego komputera IAS. Zaprojektowana lampa o pojemności 4096 bitów okazała się na tyle trudna w produkcji, że nie uruchomiono produkcji seryjnej i w IAS zastosowano inne rozwiązanie (Lampę Williamsa).
RCA jednak kontynuowała prace i zbudowała lampę o pojemności 256 bitów. W stosunku do współczesnych jej rozwiązań charakteryzowała się dużą szybkością i niezawodnością, była jednak bardzo droga (około 500$ sztuka), co spowodowało, że zastosowano ją tylko w jednym komputerze: JOHNNIAC firmy RAND Corporation. Konstrukcja selektronu szybko stała się przestarzała i podobnie jak inne lampy pamięciowe została zastąpiona przez magnetyczną pamięć rdzeniową.
Budowa
Pierwszy selektron (4096 bitowy) posiadał pośrednio żarzoną katodę otoczoną dwoma zestawami siatek w postaci drutów. Pierwszu zestaw miał kształt otaczających katodę kół, drugi składał się z drutów równoległych do katody, tworzących cylinder. Cylindryczna anoda (składająca się z czerech segmentów) była od wewnątrz pokryta warstwą dielektryka, będącego właściwym medium pamiętającym. Poszczególne bity informacji były tworzone poprzez dyskretne obszary ładunku na tej warstwie.
Przypisy
Bibliografia
- Patent USA 2494670 Cylindrical 4096-bit Selectron
- Patent USA 2604606 Planar 256-bit Selectron