Prostowniki kuprytowe i selenowe: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
=== Konstrukcja === | === Konstrukcja === | ||
==== Sirutor ==== | |||
[[Plik:Sirutor.png|200px|mały|lewo|Budowa sirutora: a) wyprowadzenia; b) sprężyna; c) pręciki dystansowe; d) płytki prostownicze.]] | |||
Specjalną konstrukcję posiadały sirutory firmy Siemens. Były to miniaturowe prostowniki kuprytowe umieszczone w obudowie przypominającej rezystor. Produkowano sirutory zawierające od jednej do 15 płytek. | |||
{{Clear|left}} | |||
=== Właściwości === | === Właściwości === | ||
[[Plik:Charakterystyki CuO Selen.png|150px|mały|lewo|Charakterystyki prostownika kuprytowego i selenowego.]] | [[Plik:Charakterystyki CuO Selen.png|150px|mały|lewo|Charakterystyki prostownika kuprytowego i selenowego.]] | ||
Wersja z 15:41, 13 sty 2013
Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą prostowniki stykowe, w USA nazywano je metal rectifiers.
Prostowniki kuprytowe
Historia i zastosowanie
Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera.
W Polsce nie produkowano seryjnie prostowników kuprytowych. W 1939 Edmund Jan Romer rozpoczął opracowywanie technologii prostowników kuprytowych w swoich produkujących aparaturę pomiarową zakładach w Lwowie, jednak nie została ona uruchomiona przed wybuchem wojny[1].
Konstrukcja
Sirutor
Specjalną konstrukcję posiadały sirutory firmy Siemens. Były to miniaturowe prostowniki kuprytowe umieszczone w obudowie przypominającej rezystor. Produkowano sirutory zawierające od jednej do 15 płytek.
Właściwości
Prostowniki selenowe
Historia i zastosowanie
Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe.
Osobna strona - Polskie prostowniki selenowe
Produkcję prostowników selenowych w Polsce rozpoczęto w drugiej połowie lat 50 w krakowskich zakładach Telpod i w Bielawskiej Fabryce Prostowników. Produkowano je długo, aż do lat 70. Były stosowane na przykład w przyrządach pomiarowych prądu zmiennego lub jako namiastka diody Zenera na niskie napięcia w sprzęcie radiowym.