Fabryka Elektrotechniczna inż. Adolfa Horkiewicza: Różnice pomiędzy wersjami
Utworzył nową stronę „'''Fabryka Elektrotechniczna inż. Adolfa Horkiewicza''' to jeden z pierwszych zakładów elektrotechnicznych w Polsce. Został założony w Warszawie przez inżynie...” |
ilustr. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:WR-Bydg 1937 Horkiewicz.png|mały|prawo|Reklama zakładów Horkiewicza w folderze Wystawy Radiowej w Bydgoszczy (1937).]] | |||
'''Fabryka Elektrotechniczna inż. Adolfa Horkiewicza''' to jeden z pierwszych zakładów elektrotechnicznych w Polsce. Został założony w Warszawie przez inżyniera chemika Adolfa Horkiewicza i jego żonę Stanisławę. Początkowo siedzibą firmy było mieszkanie właścicieli, a produkowano kondensatory z dielektrykiem celuloidowy. Firma rozwijała się zatrudniając nowych pracowników (wtedy jeszcze nielicznych) i parokrotnie zmieniając siedzibę: prywatne mieszkania na ulicach Czerwonego Krzyża i Browarnej, a następnie małe lokale fabryczne na ulicach 11 Listopada, Kawęczyńskiej i Białostockiej. Rozszerzał się zakres asortyment produkcji: kondensatory papierowe i mikowe, oporniki, potencjometry i inne podzespoły radiowe. | '''Fabryka Elektrotechniczna inż. Adolfa Horkiewicza''' to jeden z pierwszych zakładów elektrotechnicznych w Polsce. Został założony w Warszawie przez inżyniera chemika Adolfa Horkiewicza i jego żonę Stanisławę. Początkowo siedzibą firmy było mieszkanie właścicieli, a produkowano kondensatory z dielektrykiem celuloidowy. Firma rozwijała się zatrudniając nowych pracowników (wtedy jeszcze nielicznych) i parokrotnie zmieniając siedzibę: prywatne mieszkania na ulicach Czerwonego Krzyża i Browarnej, a następnie małe lokale fabryczne na ulicach 11 Listopada, Kawęczyńskiej i Białostockiej. Rozszerzał się zakres asortyment produkcji: kondensatory papierowe i mikowe, oporniki, potencjometry i inne podzespoły radiowe. | ||
Wersja z 06:48, 22 lut 2013
Fabryka Elektrotechniczna inż. Adolfa Horkiewicza to jeden z pierwszych zakładów elektrotechnicznych w Polsce. Został założony w Warszawie przez inżyniera chemika Adolfa Horkiewicza i jego żonę Stanisławę. Początkowo siedzibą firmy było mieszkanie właścicieli, a produkowano kondensatory z dielektrykiem celuloidowy. Firma rozwijała się zatrudniając nowych pracowników (wtedy jeszcze nielicznych) i parokrotnie zmieniając siedzibę: prywatne mieszkania na ulicach Czerwonego Krzyża i Browarnej, a następnie małe lokale fabryczne na ulicach 11 Listopada, Kawęczyńskiej i Białostockiej. Rozszerzał się zakres asortyment produkcji: kondensatory papierowe i mikowe, oporniki, potencjometry i inne podzespoły radiowe.
Nowy rozdział w życiu zakładu rozpoczął się w 1936. Przeprowadził się on do własnego budynku fabrycznego przy ulicy Stępińskiej numer 26/28. Powstało laboratorium badawcze, narzędziownia i dział przyrządów pomiarowych.