Nuwistor

Nuwistory produkcji radzieckiej.

Nuwistor - miniaturowa próżniowa lampa elektronowa o cylindrycznym układzie elektrod, o bańce wykonanej w całości z metalu i ceramiki. Zostały wprowadzone na rynek przez amerykańską firmę RCA na przełomie lat 50 i 60.

Historia

Nuwistor 6DS4 produkcji amerykańskiej firmy RCA.

Budowa nuwistora - trioda.

Budowa nuwistora - tetroda z izolatorem ceramicznym i anodą wyprowadzoną na bańkę.

Pierwszym nuwistorem była trioda 6CW4 amerykańskiej firmy RCA, opisana w Electronic Design z 15 kwietnia 1959. Wkrótce Philips-Mullard wypuścił trzy typy: 7586, 7895 oraz tetrodę 7587. Nuwistory były przeznaczone zasadniczo do sprzętu profesjonalnego i wojskowego, choć sporadycznie stosowano je również w odbiornikach radiowych (głowice UKF) i telewizyjnych. Powstały już w epoce elementów półprzewodnikowych, ale posiadały większe od ówczesnych tranzystorów częstotliwości pracy i dużą impedancję wyjściową. Na skutek rozwoju techniki półprzewodnikowej szybko wyszły z użycia.

W ZSRR nuwistory stosowano wyłącznie w sprzęcie profesjonalnym i wojskowym, były one spotykane stosunkowo często, choć mocno ustępowały popularności lampom pręcikowym. W ZSRR wyprodukowano jedyne typy nuwistorów będące pentodą (6Ж54H) oraz diodą (6Д24H).

Lista nuwistorów:

• 2EG4;
• 2N-H12, 6N-H12 - triody produkcji japońskiej Hitachi;
• 6CW4 - trioda o dużym wzmocnieniu (µ=62); 7895 - wersja o zwiększonej niezawodności;

• oznaczenie radzieckie: 6С52Н (6S52N);
• 2CW4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA (używana w telewizorach); 13CW4 - wersja z grzejnikiem 13.5V / 60mA;

• 6DS4 - trioda o regulowanym wzmocnieniu (selektoda);

• 2DS4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA;

• 6DV4 - trioda o średnim wzmocnieniu; 7586 - wersja o zwiększonej niezawodności;

• 2DV4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA; 8393 - wersja z grzejnikiem 13.5V / 60mA;
• oznaczenie radzieckie: 6С51Н (6S51N);

• 7587 - tetroda o krótkiej charakterystyce;
• 7895 - trioda o dużym wzmocnieniu;
• 8056 - trioda niskonapięciowa;
• 8058 - trioda bardzo wysokich częstotliwości z koncentrycznym wyprowadzeniem siatki;
• 8203 - trioda;
• 8380 - tetroda mocy;
• 8382 - trioda;
• 8441 - trioda;
• 8456 - trioda;
• 8627 - trioda;
• 8628 - trioda;
• 8672
• 8808 - trioda bardzo wysokich częstotliwości z koncentrycznym wyprowadzeniem siatki;
• 6Д24H (6D24N) - dioda sygnałowa produkcji ZSRR;
• 6Є12Н (6E12N) - tetroda produkcji ZSRR;
• 6Є13Н (6E13N) - tetroda produkcji ZSRR;
• 6Є14Н (6E14N) - tetroda produkcji ZSRR;
• 6Ж54H (6Ż54N) - pentoda produkcji ZSRR;
• 6П37H (6P37N) - tetroda mocy produkcji ZSRR;
• 6С53H (6S53N) - trioda produkcji ZSRR;
• 6С63H (6S63N) - trioda produkcji ZSRR;
• 6С65H (6S65N) - trioda produkcji ZSRR;

Budowa

Części składowe nuwistora (triody).

Nuwistory są zbudowane całkowicie z metalu i ceramiki, bez użycia szkła. Nie posiadają rurek służących do odpompowywania wnętrza, cały proces produkcyjny był prowadzony przez proste roboty w komorach próżniowych.

Elektrody mają budowę koncentryczną. W niektórych typach koncentryczne było również odizolowane za pomocą pierścieni ceramicznych wyprowadzenie anody i siatki sterującej.  

Właściwości

Charakteryzuje się m.in. niskimi szumami, niskim mikrofonowaniem, dużą wytrzymałością mechaniczną, dobrą stabilnością temperaturową oraz stosunkowo wysoką niezawodnością.

Zmniejszenie wymiarów oraz odległości między elektrodami umożliwiło użycie tych lamp w wyższych zakresach częstotliwości, rzędu kilkuset MHz.

Bibliografia

• Leonard Niemcewicz, Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968

Linki zewnętrzne

• The Nuvistor