Eltra (radioodbiornik): Różnice pomiędzy wersjami
Utworzył nową stronę „thumb|Widok odbiornika thumb|Płytka drukowana thumb|Fragment elektroniki '...” |
|||
Linia 15: | Linia 15: | ||
= Podstawowe parametry i właściwości = | = Podstawowe parametry i właściwości = | ||
* tranzystory: OC44, 2xOC45, OC71, OC72 + dwie diody DOG56 | * tranzystory: | ||
:* Telefunken: OC613, 2xOC612, OC604, OC604spez + dwie diody DOG56 | |||
:* Philips: OC44, 2xOC45, OC71, OC72 + dwie diody DOG56 | |||
* zakresy fal: Długie 1322 m (227 kHz) - Warszawa I, Średnie 187 - 580 m (1605 - 520 kHz) | * zakresy fal: Długie 1322 m (227 kHz) - Warszawa I, Średnie 187 - 580 m (1605 - 520 kHz) | ||
* zasilanie: 6V - 4 ogniwa AA lub 5 akumulatorów (typu KN1) | * zasilanie: 6V - 4 ogniwa AA lub 5 akumulatorów (typu KN1) | ||
* elementy regulacyjne: | * elementy regulacyjne: | ||
: | :* potencjometr siły głosu z wyłącznikiem na górnej ściance obudowy | ||
: | :* przełącznik zakresów na górnej ściance obudowy | ||
: | :* pokrętło strojenia na płycie czołowej | ||
* wymiary: 160x90x38 mm, ciężar ok. 0,53 kG | * wymiary: 160x90x38 mm, ciężar ok. 0,53 kG | ||
Wersja z 17:49, 28 lut 2015
Eltra MOT-59 (MOT - od Miniaturowy Odbiornik Tranzystorowy) pierwszy polski radioodbiornik tranzystorowy, wytwarzany w bydgoskiej " Eltrze".
Historia
Odbiornik został zaprojektowany w 1958 w Zakładzie Radiotechniki Instytutu Tele- i Radiotechnicznego roku przez zespół Składający się z Rudolfa Uricha, Janusza Czerniewskiego, Sławomira Pawlaka oraz pracowników Eltry: Romana Paluchowskiego i Stefana Marciniaka. Egzemplarz prototypowy pokazano w roku 1959 na Targach Poznańskich.
Model produkowano przez rok, a liczba wyprodukowanych egzemplarzy wyniosła kilkaset sztuk. Na podstawie zdobytych doświadczeń zakłady Eltra uruchomiły masową produkcję odbiorników typu Koliber i pochodnych. Cena w roku 1961 według różnych źródeł wynosiła od 1250 do 1600 zł.
Dla potrzeb produkcji tego odbiornika w zakładach "Omig" zaczęto produkować miniaturowe oporniki i kondensatory, a w zakładach "Tonsil" - miniaturowy głośnik.
Tranzystory pochodziły z importu (początkowo z firmy Telefunken a później Philips).
Podstawowe parametry i właściwości
- tranzystory:
- Telefunken: OC613, 2xOC612, OC604, OC604spez + dwie diody DOG56
- Philips: OC44, 2xOC45, OC71, OC72 + dwie diody DOG56
- zakresy fal: Długie 1322 m (227 kHz) - Warszawa I, Średnie 187 - 580 m (1605 - 520 kHz)
- zasilanie: 6V - 4 ogniwa AA lub 5 akumulatorów (typu KN1)
- elementy regulacyjne:
- potencjometr siły głosu z wyłącznikiem na górnej ściance obudowy
- przełącznik zakresów na górnej ściance obudowy
- pokrętło strojenia na płycie czołowej
- wymiary: 160x90x38 mm, ciężar ok. 0,53 kG
Jest to odbiornik superheterodynowy z układem ARW. Na falach średnich można było wybierać stacje, a na długich odbierał tylko jedną stację lokalną. Moc wyjściowa odbiornika wynosiła 0,03 W, a baterie wystarczały na ok. 40 godzin pracy.
Bibliografia
- Rudolf Urich, Janusz Czerniewski, Pierwszy krajowy miniaturowy odbiornik tranzystorowy, Tele-Radio, Nr 2/1959, str. 69.
- Stare radio: karta katalogowa.