Phasitron: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Historia i zastosowanie == | == Historia i zastosowanie == | ||
[[Plik:Phasitron modulator.png|200px|thumb|left|Podstawowy układ modulatora z phasitronem.]] | |||
[[Plik:Phasitron Adler Transmitter.jpg|thumb|200px|right|Doświadczalny Nadajnik FM z phasitronem Roberta Adlera<ref name="Adler" />.]] | |||
Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem. | Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem. | ||
[[Plik: | [[Plik:GE BT-1-A.jpg|thumb|100px|right|Nadajnik General Electric BT-1-A.]] | ||
Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Szafa wzbudnika (GE BT-11-B) zapewniała moc wyjściową 10 W i mogła być wykorzystywana jako kompletny niewielki nadajnik radiowy. Podstawowy model BT-1-A posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM. | Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Szafa wzbudnika (GE BT-11-B) zapewniała moc wyjściową 10 W i mogła być wykorzystywana jako kompletny niewielki nadajnik radiowy. Podstawowy model BT-1-A posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM. | ||
{{Clear|left}} | |||
== Budowa i zasada działania == | == Budowa i zasada działania == | ||
| Linia 14: | Linia 16: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
# G.E. Sterling and R.B. Monroe, ''The Radio Manual'', Lancaster Press, Lancaster PA, 1950. | |||
# [http://www.w9gr.com/phasitron.html The PHASITRON vacuum tube web page]. | # [http://www.w9gr.com/phasitron.html The PHASITRON vacuum tube web page]. | ||
Wersja z 18:13, 27 gru 2012
Phasitron, fazitron - lampa próżniowa działająca na zasadzie oddziaływania elektronów z kombinowanymi zmiennymi polami elektrycznym i magnetycznym. Służyła do modulacji fazy w nadajnikach FM.
Historia i zastosowanie
Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem.
Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Szafa wzbudnika (GE BT-11-B) zapewniała moc wyjściową 10 W i mogła być wykorzystywana jako kompletny niewielki nadajnik radiowy. Podstawowy model BT-1-A posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM.
Budowa i zasada działania
Przypisy
Bibliografia
- G.E. Sterling and R.B. Monroe, The Radio Manual, Lancaster Press, Lancaster PA, 1950.
- The PHASITRON vacuum tube web page.
Linki zewnętrzne
- Na stronach Radiomuseum
- W Radiomuseum o lampach 5593 i 2H21.