ECC88
ECC88 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
podwójna trioda | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECC88 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||
w katalogu Franka |
ECC88 to podwójna trioda wielkiej częstotliwości, pośrednio żarzona, z cokołem nowalowym. Jest lampą o niskich szumach, z napinaną siatką, o dużym nachyleniu, przeznaczoną do głowic VHF. Oznaczenie amerykańskie to 6DJ8, wersje z żarzeniem szeregowym to PCC88 i rzadsza UCC88. Popularne wykonanie przemysłowo/wojskowe o zwiększonej niezawodności i trwałości nosi nazwę E88CC.
Historia i zastosowania
Lampa została wprowadzona w 1956 r. Była wśród pierwszych lamp posiadających precyzyjną konstrukcję z napinaną siatką, zbudowaną z bardzo cienkiego drutu (w tym przypadku 8μm), umieszczoną bardzo blisko katody, co umożliwia uzyskanie dużego nachylenia charakterystyki.
Lampa ECC88 była powszechnie stosowana w głowicach telewizyjnych VHF i UHF (w telewizorach z szeregowym zasilaniem żarzenia stosowano PCC88). Pracowała we wzmacniaczach wielkiej częstotliwości, często w układzie kaskody. Zastąpiła w tej roli wcześniejsze lampy typów ECC84, 6BK7 i podobne.
Stosowano ją również w tunerach FM, na przykład w modelu FM-100B firmy Fisher [1].
Spore ilości tych lamp stosowano w oscyloskopach lampowych (na przykład w Tektronix Type 585A jest ich aż 15 sztuk[2]) i innym sprzęcie laboratoryjnym i pomiarowym. W tego typu urządzeniach natrafimy najczęściej na wersję o podwyższonych parametrach - E88CC. Była również stosowana we wzmacniaczach szerokopasmowych urządzeń telewizyjnych, między innymi w przedwzmacniaczach wizyjnych torów kamerowych, na przykład w krajowej kamerze superortikonowej KS-0011 produkcji WZT.
Jako jedna z nielicznych lamp jest nadal produkowana w różnych wersjach: E88CC przez JJ Electronics na Słowacji, 6DJ8-EG przez Ei w Serbii, oraz 6922 w Rosji, pod markami Sovtek i Electro-Harmonix.
Odpowiedniki
- 6DJ8, 6N23P (ros. 6Н23П), 6N11 (chiński), CV5358, M3624, 6922
- O zwiększonej trwałości i niezawodności: CV2492, E88CC, 6922WA, CCa
- selekcjonowane pod względem szumów: CV2493, E88CC/01
- Z innymi parametrami żarzenia:
- żarzenie szeregowe 0,1A; 21V: UCC88, 21DJ8
- żarzenie szeregowe 0,3A: 7V: PCC88, 7DJ8
- żarzenie 12.6V: 8416
Ciekawostki
Zazwyczaj wersje specjalne poszczególnych typów lamp miały gwarantowaną trwałość przy zaniżonych parametrach granicznych. W przypadku lampy ECC88 sytuacja jest odwrotna, na przykład jej Uamax wynosi 130V, a dla wersji specjalnej E88CC wynosi 220V.
Właściwości i możliwości zastosowania
Mimo przeznaczenia do układów wysokiej częstotliwości, w środowiskach audiofilskich lampa ECC88 oraz jej wersje zyskała sporą popularność w technice audio ciesząc się opinią lampy bardzo liniowej. W rzeczywistości nie jest jakimś specjalnym ewenementem, a w tak mało wymagającym zastosowaniu jak wzmacniacz akustyczny jej prawdziwe zalety nie są wykorzystywane.
ECC88 jest stosowana we współcześnie produkowanych jak i amatorskich wzmacniaczach w stopniach wzmacniających, przedwzmacniaczach gramofonowych [3] czy nawet odwracaczach fazy.
Zaletą jest zdolność do pracy przy niskim napięciu anodowym, w najbardziej "wyczynowych" konstrukcjach nawet równym napięciu żarzenia (6,3 V), co bywa wykorzystywane przez hobbystów obawiających się wysokich napięć. Najczęściej jednak stosowanym niskim napięciem jest 12 V przy której to wartości lampa całkiem dobrze spisuje się np. w odbiornikach reakcyjnych [4]
Dość osobliwym zastosowaniem ECC88, są osławione "bufory lampowe" czyli zupełnie pozbawione sensu technicznego, ale na masową skalę składane, urządzenia w postaci wtórników, mające rzekomo przyczyniać się do poprawy jakości dźwięku.
Oczywistym i sensownym zastosowaniem lampy ECC88 jest głowica radiowa UKF czy renowacja zabytkowego sprzętu pomiarowego.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum ECC88: [5].
- Rodzina ECC88 (niem.).
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|