ECL80

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
ECL80
Trioda-pentoda mocy
Żarzenie
równoległe lub szeregowe, pośrednie
Uż 6.3V
Iż 300 mA
Trioda o małym wzmocnieniu
Parametry dopuszczalne
Pamax 1 W
Uamax 200 V
Ikmax 8 mA
Parametry charakterystyczne
μ 20
Pentoda mocy
Parametry dopuszczalne
Pamax 3,5 W
Uamax 400 V
Ikmax 25 mA
Us2max 250 V
Parametry charakterystyczne
Sa 3,3 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECL80 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

ECL80 to lampa kombinowana, trioda-pentoda mocy, o żarzeniu pośrednim i cokole nowalowym.

Historia i zastosowania

ECL80 została wyprodukowana w 1950 jako uniwersalna lampa telewizyjna - znajdowała zastosowanie w układzie odchylania pionowego, jako separator impulsów i wzmacniacz małej częstotliwości o niewielkiej mocy (do około 1,5 W w układzie SE). Mogła być użyta zarówno w telewizorach z szeregowym, jak i równoległym zasilaniem żarzenia. Firma Philips stosowała ją nawet w przeciwsobnym stopniu wyjściowym małej częstotliwości.

Lampę ECL80 produkowano i stosowano również w Polsce (na przykład odbiornik telewizyjny Belweder zawierał cztery lampy ECL80). W 1961 wyprodukowano 12 tysięcy tech lamp, cena detaliczna wynosiła 35 złotych[1].

Odpowiedniki

  • 6AB8, LN152, 63TP.

Właściwości i możliwości zastosowania

Choć katoda wspólna dla triody i pentody nieco utrudnia rozwiązania układowe, nic nie stoi na przeszkodzie by wykorzystać ECL80 w niewielkich wzmacniaczach małej częstotliwości [2]. Lampa wyróżnia się stosunkowo niewielką mocą pobieraną na żarzenie.

Przypisy

  1. : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.
  2. Wzmacniacz m.cz. na lampie ECL80 (po chorwacku) [1]

Bibliografia

  1. Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • ECL80 w Radiomuseum: [2].
  • Karta katalogowa ECL80 [3]
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą