Nuwistor
Nuwistor - miniaturowa próżniowa lampa elektronowa o cylindrycznym układzie elektrod, o bańce wykonanej w całości z metalu i ceramiki. Zostały wprowadzone na rynek przez amerykańską firmę RCA na przełomie lat 50 i 60.
Historia
Pierwszym nuwistorem była lampa 6CW4 amerykańskiej firmy RCA, opisana w Electronic Design z 15 kwietnia 1959.
Przykłady nuwistorów:
- 2EG4;
- 6CW4 - trioda o dużym wzmocnieniu (µ=62); 7895 - wersja o zwiększonej niezawodności;
- oznaczenie radzieckie: 6С52Н (6S52N);
- 2CW4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA (używana w telewizorach); 13CW4, 8393 - wersja z grzejnikiem 13.5V / 60mA;
- 6DS4 - trioda o regulowanym wzmocnieniu (selektoda)
- 2DS4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA;
- 6DV4 - trioda o średnim wzmocnieniu; 7586 - wersja o zwiększonej niezawodności;
- 2DV4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA
- 7587 - tetroda o krótkiej charakterystyce
- 8056 - trioda niskonapięciowa
- 8058 - trioda bardzo wysokich częstotliwości o koncentrycznych wyprowadzeniach
- 7895 - trioda o dużym wzmocnieniu
- 6Д24H (6D24N) - dioda sygnałowa produkcji ZSRR;
- 6Є12Н (6E12N) - tetroda produkcji ZSRR;
- 6Є13Н (6E13N) - tetroda produkcji ZSRR;
- 6Є14Н (6E14N) - tetroda produkcji ZSRR;
- 6Ж54H (6Ż54N) - pentoda produkcji ZSRR;
Budowa
Nuwistory są zazwyczaj triodami lub tetrodami.
Właściwości
Charakteryzuje się m.in. niskimi szumami, niskim mikrofonowaniem, dużą wytrzymałością mechaniczną, stabilnością temperaturową oraz stosunkowo wysoką niezawodnością.
Zmniejszenie wymiarów oraz odległości między elektrodami umożliwiło użycie tych lamp w wyższych zakresach częstotliwości, rzędu kilkuset MHz.
Przypisy
Bibliografia
- Leonard Niemcewicz, Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968