Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
| ECL86
|
| Trioda-pentoda
|
| Żarzenie
|
| równoległe pośrednie
|
| Uż
|
6.3V
|
| Iż
|
660 mA
|
|
| Trioda o dużym wzmocnieniu
|
| Parametry dopuszczalne
|
| Pamax
|
0,5 W
|
| Uamax
|
300 V
|
| Ikmax
|
4 mA
|
| Parametry charakterystyczne
|
| μ
|
100
|
|
| Pentoda mocy
|
| Parametry dopuszczalne
|
| Pamax
|
9 W
|
| Uamax
|
300 V
|
| Us2max
|
300 V
|
| Parametry charakterystyczne
|
| Sa
|
10 mA/V
|
|
|
|
| <htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECL86 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
|
| w katalogu Franka
|
ECL86 to lampa kombinowana, trioda-pentoda, jedna z najbardziej rozpowszechnionych, obok ECL82, lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół nowalowy. Wersja przeznaczona do szeregowego zasilania prądem 300 mA nosi nazwę PCL86.
Historia i zastosowania
Lampa wprowadzona w roku 1960, zaprojektowana specjalnie do wzmacniaczy małej częstotliwości - zastąpiła w tej roli ECL11 oraz uniwersalną lampę ECL82 . Część triodowa ECL86 ma w porównaniu z ECL82 wyższe wzmocnienie (parametry zbliżone do połówki triody ECC83), część pentodowa większą moc admisyjną a żarzenie jest oszczędniejsze. W momencie wprowadzenia ECL86 w elektronice zaczynała się już dominacja tranzystorów, jest więc ostatnim przedstawicielem gatunku lamp mieszczącego kompletny zestaw lamp potrzebnych do zbudowania niewielkiego wzmacniacza małej częstotliwości w konfiguracji SE.
Podobnie jak ECL82 była stosowana w uproszczonych, tańszych radioodbiornikach, gdzie nie było miejsca dla osobnych, mocnych lamp głośnikowych. W Polsce np. w Kankanie 3 czy Klawesynie, w gramofonach, np. kultowym "Bambino" (późniejsze wersje), nowocześniejszych np. WG-500f a także popularnych magnetofonach m.in. ZK-120 i ZK-140, gdzie jej część triodowa podczas zapisu pracowała w generatorze prądu podkładu. Jako lampa końcowa w klasie A została też zastosowana we wzmacniaczu stereofonicznym (niezbyt udanym) Fonica W-480f. Szeregowo żarzone PCL86 pracowały w przeciwsobnych wzmacniaczach określanych jako luksusowe telewizorów "Opal" i "Granit". jej odpowiedniki 6GW8 pracowały również w amplitunerach firmy Pioneer we wzmacniaczu przeciwsobnym.
Odpowiedniki
- Oznaczenie amerykańskie: 6GW8.
- Z innymi parametrami żarzenia:
- PCL86, 14GW8 (żarzona szeregowo prądem 300 mA);
- UCL86, 44GW8 (żarzona szeregowo prądem 100 mA);
- XCL86, 7GW8 (żarzona szeregowo prądem 600 mA);
- YCL86, 10GW8 (żarzona szeregowo prądem 450 mA).
Ciekawostki
- W ZSRR, chętnie kopiującym różne zachodnie lampy nie był produkowany odpowiednik ani ECL86 ani PCL86.
Właściwości i propozycje wykorzystania
Mimo że w porównaniu z układem zbudowanym na dwu osobnych lampach zastosowanie ECL86 nie oferowało jakiegoś szczególnego uproszczenia konstrukcji, to ekonomiczne schematy z jej wykorzystaniem były proponowane początkującym radioamatorom[1] (być może decydowała cena). Także współczesne propozycje lampowych wzmacniaczy audio dla początkujących hobbistów często oparte są na lampach tego typu [2]. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystując dwie takie lampy zbudować wzmacniacz przeciwsobny, na przykład w układzie "ultra linear". Urządzenie takie może już posiadać parametry HiFi.
Odmiana przeznaczona do żarzenia szeregowego prądem 300 mA - PCL86 była masowo stosowana w telewizorach, do tego stopnia że zyskała status lampy śmieciowej. Mimo, że obecnie często znajduje zastosowanie w najprostszych amatorskich wzmacniaczach małej częstotliwości (również gitarowych) jest jeszcze stosunkowo pospolita i tania.
Podobnie jak w przypadku ECL82/6BM8 można było na samej ECL89/6GW8 tanim kosztem zbudować nadajnik krótkofalowy i "wyjść w eter".
Przypisy
- ↑ Three Watt Economical Stereophonic Amplifier (opracowanie firmy Mullard): [1]
- ↑ Uniwersalny wzmacniacz dla początkujących E(P)CL82, E(P)CL86: [2]
Linki zewnętrzne
| Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
|
- μ - wzmocnienie napięciowe
- μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
- α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
- AM - modulacja amplitudy
- ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
- ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
- Ia - prąd anody
- Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
- Il - prąd ekranu
- Is - prąd siatki
- Is1 - prąd siatki pierwszej
- Is2 - prąd siatki drugiej
- Is3 - prąd siatki trzeciej
- Is4 - prąd siatki czwartej
- Iamax - maksymalny prąd anody
- Ikmax - maksymalny prąd katody
- Io - maksymalny prąd wyprostowany
- Iż - prąd żarzenia
- FM - modulacja częstotliwości
- h - zniekształcenia nieliniowe
- m.cz. - małej częstotliwości
- Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
- p.cz. - pośredniej częstotliwości
- Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
- Pwy -moc wyjściowa
- ra - opór wewnętrzny
- Ra - opór obwodu anodowego
- Rk - rezystancja w katodzie
- Rg - rezystancja w obwodzie siatki
- Sa - nachylenie charakterystyki lampy
- Ua - napięcie anody
- Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
- Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
- Uamax - maksymalne napięcie anody
- Ub - napięcie zasilania
- Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
- Ul - napięcie ekranu
- Us - napięcie siatki
- Us1 - napięcie siatki pierwszej
- Us2 - napięcie siatki drugiej
- Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
- Us3 - napięcie siatki trzeciej
- Us4 - napięcie siatki czwartej
- Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
- Uż - napięcie żarzenia
- Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą
|
