EF80: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m (1 wersja)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa|typ=EF80|rodzaj=Pentoda napięciowa wielkiej częstotliwości|zdjęcie= Pentodes EF80.jpg |Pamax=2.5 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=150 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe lub szeregowe|Uż=6.3V|Iż=0.3 A|Sa=7.4 mA/V|Ri=500 kΩ|cokół=EF80 cok.png}}
{{Lampa|typ=EF80|rodzaj=Pentoda napięciowa wielkiej częstotliwości|zdjęcie= Pentodes EF80.jpg |Pamax=2.5 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=150 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe lub szeregowe|Uż=6.3V|Iż=0.3 A|Sa=7.4 mA/V|Ri=500 kΩ|cokół=EF80 cok.png|frank=EF80}}
'''EF80''' - bardzo popularna pentoda napięciowa o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym, niezwykle uniwersalna i powszechnie używana.
'''EF80''' - bardzo popularna pentoda napięciowa o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym, niezwykle uniwersalna i powszechnie używana.



Wersja z 10:10, 6 mar 2012

EF80
Pentodes EF80.jpg
Pentoda napięciowa wielkiej częstotliwości
Żarzenie
pośrednie, równoległe lub szeregowe
Uż 6.3V
Iż 0.3 A
Parametry dopuszczalne
Pamax 2.5 W
Uamax 300 V
Ikmax 150 mA
Us2max 300 V
Parametry charakterystyczne
Ri 500 kΩ
Sa 7.4 mA/V
EF80 cok.png
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EF80 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EF80 - bardzo popularna pentoda napięciowa o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym, niezwykle uniwersalna i powszechnie używana.

Historia i zastosowania

W latach II wojny światowej ogromną popularność zdobyła lampa EF50, skonstruowana w firmie Philips pentoda wielkiej częstotliwości. Znalazła ona szerokie zastosowanie w bardzo różnorodnych aplikacjach - technice radarowej, radiokomunikacji, telewizji itd. Po wojnie została zastąpiona przez konstrukcje zminiaturyzowane o bardzo podobnych właściwościach i przeznaczeniu. W 1948 Philips wyprodukował EF42 o cokole rimlokowym, a w 1950 EF80 o cokole nowalowym (wypuszczono też pentody regulacyjne EF43 i EF85 o podobnej konstrukcji).

Pentoda EF80 była w ogromnej ilości produkowana również w Polsce przez ZWLE. W samym roku 1961 wyprodukowano w Polsce ponad milion trzysta tysięcy lamp EF80, znacznie więcej niż lamp jakiegokolwiek innego typu[1]. Stosowano je w odbiornikach radiowych (na przykład Calypso, Ramona, Rumba, Samba, Sonata, Domino), telewizorach (na przykład Belweder, Szmaragd), we wzmacniaczach akustycznych, gramofonach, urządzeniach przemysłowych, laboratoryjnych itp.

Odpowiedniki

  • Odpowiedniki lampy EF80: 6BX6, 6EF7 (oznaczenia amerykańskie), 6F41 (Tesla), Z152, Z719, 8D6, 64SPT;
  • Wersje przemysłowo-wojskowe o zwiększonej niezawodności i trwałości: EF800, EF860 (RFT z NRD);
  • Wersje o innych parametrach żarzenia:
    • XF80, 3BX6: 3.4V, 0.6A;
    • YF80, 4BX6: 4.2V, 0.45A;
    • 12BX6: 12,6V, 0.15A.
    • UF80, 19BX6: 19V, 0.1A;
    • IF860: 20V, 0.095A (lampa telekomunikacyjna o zwiększonej niezawodności i trwałości).

Ciekawostki

  • W Polsce produkowano (Telam) w niewielkim zakresie wersję tej lampy w telekomunikacyjnej serii I oznaczoną IF80, przy czym nie miała ona specjalnych właściwości charakterystycznych dla IF860.
  • Firma Siemens produkowała zagadkową lampę o oznaczeniu F80U, będącą najprawdopodobniej specjalną wersją lampy UF80.
  • Podwójne wyprowadzenie katody ułatwia konstrukcję układów wielkiej częstotliwości.

Właściwości i możliwości zastosowania

EF80 to lampa niemal tak samo uniwersalna jak legendarna RV12P2000 i podobnie jak w jej przypadku można np. zbudować cały odbiornik radiowy np. o bezpośrednim wzmocnieniu (może za wyjątkiem prostownika) tylko z lamp tego typu.

Przypisy

  1. : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Radiomuseum EF80: [1].
  • Karta katalogowa EF80 [2].
  • Konstrukcja wewnętrzna EF80: [3].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą