Jak zrobić kryształek do detektora?
Aby otrzymać kryształ galeny własnej roboty potrzebne będą: czysty ołów (bez domieszki antymonu), sproszkowana siarka (ale "siarka" z łebków zapałek się nie nadaje!) i probówka.
Najpierw należy przygotować opiłki z ołowiu. W tym celu kawałek ołowiu trzeba skrobać nożem lub piłować pilnikiem o grubym nacięciu a następnie zmieszać z siarką. Przybliżona proporcja ołowiu i siarki jest następująca:
- opiłki ołowiane 20 - 30 g
- siarka 5 - 8 g
Jeśli nie dysponujemy wagą można zmieszać porcje równe pod względem objętości, np. pół naparstka opiłków ołowianych i tyle samo siarki. Mieszaninę wsypujemy do szklanej probówki i lekko ubijamy drewnianą pałeczką.
Następnie probówkę ostrożnie ogrzewamy w słabym płomieniu lampki spirytusowej, lampy naftowej lub prymusa. Aby nie oparzyć palców probówkę należy trzymać poprzez rączkę skręconą z drutu. Dopóki siarka nie ulegnie stopieniu, probówkę należy ogrzewać trzymając w pewnej odległości od ognia, potem przybliżyć do niego. Gdy mieszanina się stopi i rozżarzy, probówkę należy zdjąć z ognia i trzymając pionowo pozwolić jej ostygnąć.
Kryształek można uzyskać tylko poprzez rozbicie probówki.Otrzymana masa podobna jest do żużla, mającego w miejscach złamania błyszczącą, ziarnistą powierzchnię. Ta czysta, błyszcząca powierzchnia kryształu ma dobre właściwości detekcyjne.
Należy zauważyć że nie zawsze da się za pierwszym razem otrzymać kryształ dobrej jakości. Jeśli na przykład nagrzewanie probówki odbywało się na silnym ogniu, może ona pęknąć a masa ołowiu z siarką się spalić. Nie należy jednak się zniechęcać tylko spróbować jeszcze raz.
Istnieją wszelako opinie, że kryształy własnej roboty mają gorsze właściwości detekcyjne niż kryształy pochodzenia naturalnego [1].
Przypisy
Bibliografia
- Борисов Б.Г: Юный радиолюбитель, Госэнергоиздат, Москва", 1951, stron 352.
Linki zewnętrzne
- Wątek na froum trioda.com "Kryształ GALENY-PbS do odb. kryształkowego": [2]