Nuwistor: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
[[Plik:Nuvistor trioda.png|thumb|right|200px|Budowa nuwistora - trioda.]]
[[Plik:Nuvistor trioda.png|thumb|right|200px|Budowa nuwistora - trioda.]]
[[Plik:Nuvistor tetroda ceram.png|thumb|right|200px|Budowa nuwistora - tetroda z izolatorem ceramicznym i anodą wyprowadzoną na bańkę.]]
[[Plik:Nuvistor tetroda ceram.png|thumb|right|200px|Budowa nuwistora - tetroda z izolatorem ceramicznym i anodą wyprowadzoną na bańkę.]]
Pierwszym nuwistorem była [[trioda]] [[6CW4]] amerykańskiej firmy [[RCA]], opisana w ''Electronic Design'' z 15 kwietnia 1959. Wkrótce Philips-Mullard wypuścił trzy typy: 7586, 7895 oraz [[tetroda|tetrodę]] 7587. Nuwistory były przeznaczone zasadniczo do sprzętu profesjonalnego i wojskowego, choć sporadycznie stosowano je również w odbiornikach radiowych (głowice UKF) i telewizyjnych. Powstały już w epoce elementów półprzewodnikowych, ale posiadały większe od ówczesnych tranzystorów częstotliwości pracy i dużą impedancję wyjściową. Na skutek rozwoju techniki półprzewodnikowej szybko wyszły z użycia.
Pierwszym nuwistorem była [[trioda]] [[6CW4]] amerykańskiej firmy [[RCA]], opisana w ''Electronic Design'' z 15 kwietnia 1959. Wkrótce Philips-Mullard wypuścił trzy typy: 7586, 7895 oraz [[tetroda|tetrodę]] 7587. Nuwistory były przeznaczone zasadniczo do sprzętu profesjonalnego i wojskowego, choć sporadycznie stosowano je również w odbiornikach radiowych (głowice UKF) i telewizyjnych. Niskie mikrofonowanie spowodowało, że stosowano je również we wzmacniaczach mikrofonów i czułych wzmacniaczach napięciowych małej częstotliwości wysokiej jakości.
 
Nuwistory powstały już w epoce elementów półprzewodnikowych, ale posiadały większe od ówczesnych tranzystorów częstotliwości pracy i dużą impedancję wyjściową (tranzystory FET nie były jeszcze produkowane przemysłowo). Na skutek rozwoju techniki półprzewodnikowej i poprawy parametrów elementów półprzewodnikowych bardzo szybko wyszły z użycia.


W ZSRR nuwistory stosowano wyłącznie w sprzęcie profesjonalnym i wojskowym, były one spotykane stosunkowo często, choć mocno ustępowały popularności [[lampa pręcikowa|lampom pręcikowym]]. W ZSRR wyprodukowano jedyne typy nuwistorów będące [[pentoda|pentodą]] (6Ж54H) oraz [[dioda|diodą]] (6Д24H).
W ZSRR nuwistory stosowano wyłącznie w sprzęcie profesjonalnym i wojskowym, były one spotykane stosunkowo często, choć mocno ustępowały popularności [[lampa pręcikowa|lampom pręcikowym]]. W ZSRR wyprodukowano jedyne typy nuwistorów będące [[pentoda|pentodą]] (6Ж54H) oraz [[dioda|diodą]] (6Д24H).
Linia 46: Linia 48:
== Budowa ==
== Budowa ==
[[Plik:Elementy nuwistora.png|left|thumb|300px|Części składowe nuwistora (triody)<ref>''Practical Television'', Dec. 1962.</ref>.]]
[[Plik:Elementy nuwistora.png|left|thumb|300px|Części składowe nuwistora (triody)<ref>''Practical Television'', Dec. 1962.</ref>.]]
Nuwistory są zbudowane całkowicie z metalu i ceramiki, bez użycia szkła. Nie posiadają rurek służących do odpompowywania wnętrza, cały proces produkcyjny był prowadzony przez proste roboty w komorach próżniowych.
Nuwistory są zbudowane całkowicie z metalu i ceramiki, bez użycia szkła. Nie posiadają rurek służących do odpompowywania wnętrza, cały proces produkcyjny był prowadzony przez proste roboty w komorach próżniowych. Jakość próżni w nuwistorach była bardzo dobra i nie stosowano geterów.


Elektrody mają budowę koncentryczną. W niektórych typach koncentryczne było również odizolowane za pomocą pierścieni ceramicznych wyprowadzenie anody i siatki sterującej.
Elektrody mają budowę koncentryczną. W niektórych typach koncentryczne było również odizolowane za pomocą pierścieni ceramicznych wyprowadzenie anody i siatki sterującej.
Linia 52: Linia 54:


== Właściwości ==
== Właściwości ==
Charakteryzuje się m.in. niskimi szumami, niskim mikrofonowaniem, dużą wytrzymałością mechaniczną, dobrą stabilnością temperaturową oraz stosunkowo wysoką niezawodnością.
Charakteryzuje się m.in. niskimi szumami, niskim mikrofonowaniem, dużą wytrzymałością mechaniczną, dobrą stabilnością temperaturową oraz stosunkowo wysoką niezawodnością. Zmniejszenie wymiarów oraz odległości między elektrodami umożliwiło użycie tych lamp w wyższych zakresach częstotliwości, rzędu kilkuset MHz.
 
Zmniejszenie wymiarów oraz odległości między elektrodami umożliwiło użycie tych lamp w wyższych zakresach częstotliwości, rzędu kilkuset MHz.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 62: Linia 62:
* Leonard Niemcewicz, ''Lampy elektronowe i półprzewodniki'', Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968;
* Leonard Niemcewicz, ''Lampy elektronowe i półprzewodniki'', Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968;
* ''RCA Nuvistors Reference Guide''.
* ''RCA Nuvistors Reference Guide''.
* [http://www.radiomuseum.org/forum/nuvistor_tubes_in_radioshistoryapplications_for_nuvistors.html O nuwistorah w Radiomuseum]


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.thevalvepage.com/valvetek/Nuvistor/nuvistor.htm The Nuvistor]
* [http://www.thevalvepage.com/valvetek/Nuvistor/nuvistor.htm The Nuvistor]
* [http://www.r-type.org/articles/art-150.htm  Nuvistor Valves by Stef Niewiadomski.]


[[Kategoria: Lampy elektronowe]]
[[Kategoria: Lampy elektronowe]]

Wersja z 17:41, 16 cze 2013

Nuwistory produkcji radzieckiej.

Nuwistor - miniaturowa próżniowa lampa elektronowa o cylindrycznym układzie elektrod, o bańce wykonanej w całości z metalu i ceramiki. Zostały wprowadzone na rynek przez amerykańską firmę RCA na przełomie lat 50 i 60.

Historia

Nuwistor 6DS4 produkcji amerykańskiej firmy RCA.
Budowa nuwistora - trioda.
Budowa nuwistora - tetroda z izolatorem ceramicznym i anodą wyprowadzoną na bańkę.

Pierwszym nuwistorem była trioda 6CW4 amerykańskiej firmy RCA, opisana w Electronic Design z 15 kwietnia 1959. Wkrótce Philips-Mullard wypuścił trzy typy: 7586, 7895 oraz tetrodę 7587. Nuwistory były przeznaczone zasadniczo do sprzętu profesjonalnego i wojskowego, choć sporadycznie stosowano je również w odbiornikach radiowych (głowice UKF) i telewizyjnych. Niskie mikrofonowanie spowodowało, że stosowano je również we wzmacniaczach mikrofonów i czułych wzmacniaczach napięciowych małej częstotliwości wysokiej jakości.

Nuwistory powstały już w epoce elementów półprzewodnikowych, ale posiadały większe od ówczesnych tranzystorów częstotliwości pracy i dużą impedancję wyjściową (tranzystory FET nie były jeszcze produkowane przemysłowo). Na skutek rozwoju techniki półprzewodnikowej i poprawy parametrów elementów półprzewodnikowych bardzo szybko wyszły z użycia.

W ZSRR nuwistory stosowano wyłącznie w sprzęcie profesjonalnym i wojskowym, były one spotykane stosunkowo często, choć mocno ustępowały popularności lampom pręcikowym. W ZSRR wyprodukowano jedyne typy nuwistorów będące pentodą (6Ж54H) oraz diodą (6Д24H).

Lista nuwistorów:

  • 2EG4;
  • 2N-H12, 6N-H12 - triody produkcji japońskiej Hitachi;
  • 6CW4 - trioda o dużym wzmocnieniu (µ=62); 7895 - wersja o zwiększonej niezawodności;
  • oznaczenie radzieckie: 6С52Н (6S52N);
  • 2CW4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA (używana w telewizorach); 13CW4 - wersja z grzejnikiem 13.5V / 60mA;
  • 6DS4 - trioda o regulowanym wzmocnieniu (selektoda);
  • 2DS4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA;
  • 6DV4 - trioda o średnim wzmocnieniu; 7586 - wersja o zwiększonej niezawodności;
  • 2DV4 - wersja z grzejnikiem 2.1V / 450mA; 8393 - wersja z grzejnikiem 13.5V / 60mA;
  • oznaczenie radzieckie: 6С51Н (6S51N);
  • 7587 - tetroda o krótkiej charakterystyce;
  • 7895 - trioda o dużym wzmocnieniu;
  • 8056 - trioda niskonapięciowa;
  • 8058 - trioda bardzo wysokich częstotliwości z koncentrycznym wyprowadzeniem siatki;
  • 8203 - trioda mocy;
  • 8380 - tetroda mocy;
  • 8382 - trioda;
  • 8441 - trioda;
  • 8456 - trioda;
  • 8627 - trioda mocy;
  • 8628 - trioda;
  • 8672
  • 8808 - trioda bardzo wysokich częstotliwości z koncentrycznym wyprowadzeniem siatki;
  • 6Д24H (6D24N) - dioda sygnałowa produkcji ZSRR;
  • 6Є12Н (6E12N) - tetroda produkcji ZSRR;
  • 6Є13Н (6E13N) - tetroda produkcji ZSRR;
  • 6Є14Н (6E14N) - tetroda produkcji ZSRR;
  • 6Ж54H (6Ż54N) - pentoda produkcji ZSRR;
  • 6П37H (6P37N) - tetroda mocy produkcji ZSRR;
  • 6С53H (6S53N) - trioda produkcji ZSRR;
  • 6С63H (6S63N) - trioda produkcji ZSRR;
  • 6С65H (6S65N) - trioda produkcji ZSRR;

Budowa

Części składowe nuwistora (triody)[1].

Nuwistory są zbudowane całkowicie z metalu i ceramiki, bez użycia szkła. Nie posiadają rurek służących do odpompowywania wnętrza, cały proces produkcyjny był prowadzony przez proste roboty w komorach próżniowych. Jakość próżni w nuwistorach była bardzo dobra i nie stosowano geterów.

Elektrody mają budowę koncentryczną. W niektórych typach koncentryczne było również odizolowane za pomocą pierścieni ceramicznych wyprowadzenie anody i siatki sterującej.  

Właściwości

Charakteryzuje się m.in. niskimi szumami, niskim mikrofonowaniem, dużą wytrzymałością mechaniczną, dobrą stabilnością temperaturową oraz stosunkowo wysoką niezawodnością. Zmniejszenie wymiarów oraz odległości między elektrodami umożliwiło użycie tych lamp w wyższych zakresach częstotliwości, rzędu kilkuset MHz.

Przypisy

  1. Practical Television, Dec. 1962.

Bibliografia

  • Leonard Niemcewicz, Lampy elektronowe i półprzewodniki, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Wydanie III poprawione i uzupełnione, Warszawa 1968;
  • RCA Nuvistors Reference Guide.
  • O nuwistorah w Radiomuseum

Linki zewnętrzne