Phasitron: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:


== Historia i zastosowanie ==
== Historia i zastosowanie ==
Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem.
[[Plik:Phasitron Adler Transmitter.jpg|thumb|200px|right|Nadajnik FM z phasitronem Roberta Adlera<ref name="Adler" />.]]
[[Plik:Phasitron Adler Transmitter.jpg|thumb|200px|right|Nadajnik FM z phasitronem Roberta Adlera<ref name="Adler" />.]]
Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Podstawowy model posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM.


== Budowa i zasada działania ==
== Budowa i zasada działania ==

Wersja z 13:34, 25 gru 2012

Oryginalny phasitron Roberta Adlera.[1]

Phasitron, fazitron - lampa próżniowa działająca na zasadzie oddziaływania elektronów z kombinowanymi zmiennymi polami elektrycznym i magnetycznym. Służyła do modulacji fazy w nadajnikach FM.

Historia i zastosowanie

Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem.

Nadajnik FM z phasitronem Roberta Adlera[1].

Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Podstawowy model posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM.

Budowa i zasada działania

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Robert Adler, A New System of Frequency Modulation, Proceedings of the I.R.E. and Waves and Electrons, January 1947.

Bibliografia