Phasitron

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oryginalny phasitron Roberta Adlera.[1]

Phasitron, fazitron - lampa próżniowa działająca na zasadzie oddziaływania elektronów z kombinowanymi zmiennymi polami elektrycznym i magnetycznym. Służyła do modulacji fazy w nadajnikach FM.

Historia i zastosowanie

Podstawowy układ modulatora z phasitronem.
Doświadczalny Nadajnik FM z phasitronem Roberta Adlera[1].

Phasitron został wynaleziony przez Roberta Adlera z firmy Zenith przy końcu lat 40. Dużym problemem ówczesnych nadajników FM była stabilność częstotliwości, stosowane przed wynalezieniem phasitronu układy były bardzo skomplikowane, co utrudniało rozwój radiofonii FM. Wynalazek Adlera umożliwił skonstruowanie stosunkowo prostego modulatora częstotliwości stabilizowanego kwarcem.

Nadajnik General Electric BT-1-A.

Produkcję phasitronów podjęła firma General Electric wypuszczając dwa zbliżone typy: 2H21 oraz 5593. W oparciu o nie podjęto w skali masowej, jak na nadajniki radiowe, produkcję. Szafa wzbudnika (GE BT-11-B) zapewniała moc wyjściową 10 W i mogła być wykorzystywana jako kompletny niewielki nadajnik radiowy. Podstawowy model BT-1-A posiadał moc wyjściową 250 watów i znalazł zastosowanie w dużej liczbie powstających w USA stacji nadawczych specjalizujących się w audycjach muzycznych nadawanych z dużo lepszą jakością niż możliwe to było z wykorzystaniem transmisji AM.  

Budowa i zasada działania

Schemat budowy phasitronu 2H21.
Dysk elektronów w phasitronie i jego zniekształcenie pod wpływem pola magnetycznego (po prawej).

 

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Robert Adler, A New System of Frequency Modulation, Proceedings of the I.R.E. and Waves and Electrons, January 1947.

Bibliografia

  1. G.E. Sterling and R.B. Monroe, The Radio Manual, Lancaster Press, Lancaster PA, 1950.
  2. The PHASITRON vacuum tube web page.

Linki zewnętrzne