Prostowniki kuprytowe i selenowe: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Spis treści}} | {{Spis treści}} | ||
[[Plik:Selen 1.jpg|200px|mały|prawo|Prostowniki stykowe małej mocy.]] | |||
Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą '''prostowniki stykowe''', w USA nazywano je '''metal rectifiers'''. | Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą '''prostowniki stykowe''', w USA nazywano je '''metal rectifiers'''. | ||
== Prostowniki kuprytowe == | == Prostowniki kuprytowe == | ||
=== Historia i zastosowanie === | === Historia i zastosowanie === | ||
[[Plik:Kupryt 1.jpg|200px|mały|prawo|Prostownik kuprytowy małej mocy stosowany w orządzeniach pomiarowych prądu zmiennego.]] | |||
Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera. | Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera. | ||
| Linia 11: | Linia 13: | ||
=== Właściwości === | === Właściwości === | ||
[[Plik:Charakterystyki CuO Selen.png|150px|mały|lewo|Charakterystyki prostownika kuprytowego i selenowego.]] | |||
{{Clear|left}} | |||
== Prostowniki selenowe == | == Prostowniki selenowe == | ||
[[Plik:Selen 0.jpg|200px|mały|prawo|Typowe prostowniki selenowe.]] | |||
=== Historia i zastosowanie === | === Historia i zastosowanie === | ||
[[Plik:Selen 14.jpg|200px|mały|prawo|Prostownik selenowy wysokiego napięcia produkcji ZSRR. Zawiera 1440 płytek selenowych.]] | |||
Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe. | Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe. | ||
{{Main| Polskie prostowniki selenowe}} | {{Main| Polskie prostowniki selenowe}} | ||
Produkcję prostowników selenowych w Polsce rozpoczęto w drugiej połowie lat 50 w krakowskich zakładach Telpod i w Bielawskiej Fabryce Prostowników. Produkowano je długo, aż do lat 70. Były stosowane na przykład w przyrządach pomiarowych prądu zmiennego lub jako namiastka diody Zenera na niskie napięcia w sprzęcie radiowym. | |||
=== Konstrukcja === | === Konstrukcja === | ||
Wersja z 17:33, 13 sty 2013
Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą prostowniki stykowe, w USA nazywano je metal rectifiers.
Prostowniki kuprytowe
Historia i zastosowanie
Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera.
W Polsce nie produkowano seryjnie prostowników kuprytowych. W 1939 Edmund Jan Romer rozpoczął opracowywanie technologii prostowników kuprytowych w swoich produkujących aparaturę pomiarową zakładach w Lwowie, jednak nie została ona uruchomiona przed wybuchem wojny[1].
Konstrukcja
Właściwości
Prostowniki selenowe
Historia i zastosowanie
Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe.
Osobna strona - Polskie prostowniki selenowe
Produkcję prostowników selenowych w Polsce rozpoczęto w drugiej połowie lat 50 w krakowskich zakładach Telpod i w Bielawskiej Fabryce Prostowników. Produkowano je długo, aż do lat 70. Były stosowane na przykład w przyrządach pomiarowych prądu zmiennego lub jako namiastka diody Zenera na niskie napięcia w sprzęcie radiowym.