Prostowniki kuprytowe i selenowe: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „== Prostowniki kuprytowe == === Historia i zastosowanie === === Konstrukcja === === Właściwości === == Prostowniki selenowe == === Historia i zastosowanie === ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Spis treści}} | |||
Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą '''prostowniki stykowe''', w USA nazywano je '''metal rectifiers'''. | |||
== Prostowniki kuprytowe == | == Prostowniki kuprytowe == | ||
=== Historia i zastosowanie === | === Historia i zastosowanie === | ||
Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera. | |||
W Polsce nie produkowano seryjnie prostowników kuprytowych. W 1939 Edmund Jan Romer rozpoczął opracowywanie technologii prostowników kuprytowych w swoich produkujących aparaturę pomiarową zakładach w Lwowie, jednak nie została ona uruchomiona przed wybuchem wojny<ref>[http://apw.ee.pw.edu.pl/tresc/sylw/romer.htm A.J. Marusak (SAiP OW SEP), ''Edmund Jan Romer''].</ref>. | |||
=== Konstrukcja === | === Konstrukcja === | ||
| Linia 8: | Linia 14: | ||
== Prostowniki selenowe == | == Prostowniki selenowe == | ||
=== Historia i zastosowanie === | === Historia i zastosowanie === | ||
Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe. | |||
{{Main| Polskie prostowniki selenowe}} | {{Main| Polskie prostowniki selenowe}} | ||
Wersja z 17:11, 13 sty 2013
Prostowniki selenowe (i nieco wcześniejsze a znacznie mniej rozpowszechnione kuprytowe) to pierwsze elementy półprzewodnikowe mające zdolność prostowania znacznych prądów. W Polsce prostowniki kuprytowe i selenowe określano zbiorczą nazwą prostowniki stykowe, w USA nazywano je metal rectifiers.
Prostowniki kuprytowe
Historia i zastosowanie
Pierwszy prostownik wykorzystujący zjawisko prostowania na złączu miedzi i tlenku Cu2O został zademonstrowany w 1927 przez L.O. Grondahla and P.H. Geigera.
W Polsce nie produkowano seryjnie prostowników kuprytowych. W 1939 Edmund Jan Romer rozpoczął opracowywanie technologii prostowników kuprytowych w swoich produkujących aparaturę pomiarową zakładach w Lwowie, jednak nie została ona uruchomiona przed wybuchem wojny[1].
Konstrukcja
Właściwości
Prostowniki selenowe
Historia i zastosowanie
Prostownik selenowy został wynaleziony w 1933 przez C.E. Fittsa i w dużym stopniu wyparł prostowniki kuprytowe - co prawda ma większy spadek napięcia w kierunku przewodzenia, ale dopuszczalne napięcie wsteczne jest kilkukrotnie wyższe. Prostowniki selenowe były masowo używane aż do lat 50, później zostały stopniowo wyparte przez diody germanowe i krzemowe.
Osobna strona - Polskie prostowniki selenowe