Sonatina
| Sonatina 6175 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Sonatina 6175 to pierwszy odbiornik z klawiszowym przełącznikiem zakresów, wyprodukowany przez Diorę. Poprzednie modele miały obrotowe przełączniki zakresów. Równocześnie z Sonatiną wszedł do produkcji Nokturn, mający ten sam układ elektryczny (oparty na modelu Promyk) a różniący się skrzynką. Sonatina miała obudowę drewnianą politurowaną, a Nokturn bakelitową. Wyprodukowano ponad 200 tysięcy egzemplarzy odbiornika.
Podstawowe parametry i właściwości
Kostrukcja
Zastosowano lampy z cokołem loktalowym, przeznaczone do zasilania szeregowego prądem 0,1 A: UCH21, UCH21, UBL21 oraz prostowniczą UY1N. Zasilanie jest uniwersalne, napięciem przemiennym lub stałym 220V lub 125V. Odbiornik nie posiada transformatora sieciowego.
- Elementy regulacyjne:
- lewa gałka: potencjometr siły głosu z wyłącznikiem;
- klawiszowy przełącznik zakresów;
- prawa gałka: strojenie.
- Gniazda:
- antena;
- uziemienie.
Nowym rozwiązaniem w Sonatinie było podzielenie zakresu fal średnich na dwa podzakresy (w ówczesnych czasach były one mocno zatłoczone).
Sonatina była odbiornikiem popularnym, cena początkowo wynosiła 1250 zł., a w roku 1961 - 1050 zł.
Widok tylnej ścianki
Widok wnętrza
Warianty
- Rzadsza Sonatina 6182 miała podzielony na dwie części zakres fal krótkich, a nie średnich, posiadała też inne gałki.
- Nokturn miał identyczny schemat elektryczny, ale umieszczono go w obudowie z bakelitu.
Źródła
- J.Trusz, W.Trusz: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i Magnetofony, WKŁ, Warszawa, 1974.
Linki zewnętrzne
- Sonatina na stronie Fonaru.
- Shemat odbiornika na stronie Fonaru.
- Sonatina 6275 w katalogu Oldradio.Pl.
- Sonatina 6182 w katalogu Oldradio.Pl.
- Nokturn na stronie Radiomuseum.
- Sonatina stronie Radiomuseum.
| Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
|---|
|