Zasilacz wtórnikowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Spis treści}}
[[Plik:Zas-wtorn.gif|250px|thumb|left]]
[[Plik:Zas-wtorn.gif|250px|thumb|left]]
'''Zasilacz wtórnikowy''' to zasilacz (często regulowany) zbudowany w układzie triodowego [[wtórnika katodowego]] (lub wtórnika emiterowego).
'''Zasilacz wtórnikowy''' to zasilacz (często regulowany) zbudowany w układzie triodowego [[wtórnika katodowego]] (lub wtórnika emiterowego).


W układzie zasilacza wtórnikowego na siatkę przyłożone jest stałe napięcie, a obciążenie jet włączone w katodzie lampy. Napięcie siatkowe może być dodatkowo filtrowane lub wstępnie stabilizowane (na przykład za pomocą [[stabilitron]]u). By uzyskać szerszy zakres zmian napięcia wejściowego często jedną z końcówek dzielnika napięcia siatkowego przyłącza się do napięcia ujemnego uzyskanego z osobnego prostownika.
W układzie zasilacza wtórnikowego na [[siatka|siatkę]] sterującą [[trioda|triody]] przyłożone jest stałe napięcie, a obciążenie jest włączone w [[katoda|katodzie]] lampy. Napięcie siatkowe może być dodatkowo filtrowane lub wstępnie stabilizowane (na przykład za pomocą [[stabilitron]]u). By uzyskać szerszy zakres zmian napięcia wejściowego często jedną z końcówek dzielnika napięcia siatkowego przyłącza się do napięcia ujemnego uzyskanego z osobnego prostownika.


[[Plik:Zas R 12 1949.gif|300px|thumb|Zasilacz regulowany z ''Radio 12/1949''.]]
[[Plik:Zas R 12 1949.gif|300px|thumb|Zasilacz regulowany z ''Radio 12/1949''.]]
Regulując napięcie na siatce można zmieniać napięcie wyjściowe zasilacza. Mimo, że układ taki charakteryzuje się mizernymi parametrami (duży opór wewnętrzny i brak stabilizacji napięcia wyjściowgo) jako prosty zasilacz laboratoryjny spełni swoje zadanie. Przykładami mogą być amatorski zasilacz prezentowany w ''Radio 12/1949''<ref>J. Kroszczyński, ''Regulowany zasilacz uniwersalny'', Radio, 12/1949.</ref> i komercyjne konstrukcje [[Zasilacz Anodowy Typ 2]] lub [[P307]].
Regulując napięcie na siatce można zmieniać napięcie wyjściowe zasilacza. Mimo, że układ taki charakteryzuje się mizernymi parametrami (duży opór wewnętrzny i brak stabilizacji napięcia wyjściowgo) jako prosty zasilacz laboratoryjny spełni swoje zadanie. Przykładami praktycznych rozwiązań mogą być amatorski zasilacz prezentowany w ''Radio 12/1949''<ref>J. Kroszczyński, ''Regulowany zasilacz uniwersalny'', Radio, 12/1949.</ref> i komercyjne konstrukcje [[Zasilacz Anodowy Typ 2]] lub [[P307]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 12: Linia 13:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* H. Bobrowski, ''Co radioamator wiedzieć powinien'', WKŁ, Warszawa, 1962.
* H. Bobrowski, ''Co radioamator wiedzieć powinien'', WKŁ, Warszawa, 1962.
== Zobacz też ==
* [[Zasilacze]] laboratoryjne
* [[Stabilizator szeregowy]]
* [[Stabilizator parametryczny]]


[[Kategoria: Zasilacze]]
[[Kategoria: Zasilacze]]

Wersja z 06:05, 19 sie 2012


Zas-wtorn.gif

Zasilacz wtórnikowy to zasilacz (często regulowany) zbudowany w układzie triodowego wtórnika katodowego (lub wtórnika emiterowego).

W układzie zasilacza wtórnikowego na siatkę sterującą triody przyłożone jest stałe napięcie, a obciążenie jest włączone w katodzie lampy. Napięcie siatkowe może być dodatkowo filtrowane lub wstępnie stabilizowane (na przykład za pomocą stabilitronu). By uzyskać szerszy zakres zmian napięcia wejściowego często jedną z końcówek dzielnika napięcia siatkowego przyłącza się do napięcia ujemnego uzyskanego z osobnego prostownika.

Zasilacz regulowany z Radio 12/1949.

Regulując napięcie na siatce można zmieniać napięcie wyjściowe zasilacza. Mimo, że układ taki charakteryzuje się mizernymi parametrami (duży opór wewnętrzny i brak stabilizacji napięcia wyjściowgo) jako prosty zasilacz laboratoryjny spełni swoje zadanie. Przykładami praktycznych rozwiązań mogą być amatorski zasilacz prezentowany w Radio 12/1949[1] i komercyjne konstrukcje Zasilacz Anodowy Typ 2 lub P307.

Przypisy

  1. J. Kroszczyński, Regulowany zasilacz uniwersalny, Radio, 12/1949.

Bibliografia

  • H. Bobrowski, Co radioamator wiedzieć powinien, WKŁ, Warszawa, 1962.

Zobacz też