AZ4

AZ4
duodioda prostownicza
Żarzenie bezpośrednie równoległe Uż 4 V Iż 2.2 A
Parametry dopuszczalne Utr 300V Io 200 mA Parametry charakterystyczne
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=AZ4 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

AZ4 to bezpośrednio żarzona duodioda prostownicza z cokołem bocznostykowym. Wprowadzona przed [II wojną światową, była popularna w Europie w latach 30., 40. i 50. XX wieku. Od podobnej AZ1 różni się dwukrotnie większym dopuszczalnym prądem.

Historia i zastosowanie

Wśród lamp z cokołem bocznostykowym wprowadzanych na rynek w latach 30. przez firmę Philips znalazła się również lampa prostownicza AZ4. Stosowano ją w luksusowych odbiornikach radiowych, z dużym poborem prądu anodowego, w urządzeniach nagłaśniających, profesjonalnych, a później także w odbiornikach telewizyjnych. Została zastosowana w wyprodukowanym w końcu lat 30 przez Państwowe Zakłady Tele i Radiotechniczne (PZT) 25 watowym wzmacniaczu akustycznym WL21.

Po II wojnie światowej w Polsce produkowano lampy AZ4 w Państwowej Wytwórni Lamp Radiowych (PWLR), Zakładach Wytwórczych Lamp Elektrycznych (ZWLE) i Doświadczalnych Zakładach Lamp Elektronowych (DOLAM). Były one stosowane w odbiornikach radiowych Aga RSZ-F-8W (tak zwana "Aga radiowęzłowa") i Ballada. Główne zastosowanie znalazły jednak w sprzęcie profesjonalnym, na przykład we wzmacniaczach nagłaśniających ZWMT, WR550/54 i ZR100/52 oraz w sprzęcie importowanym. W 1961 wyprodukowano w Polsce 8 tysięcy tych lamp, cena detaliczna wynosiła 24 zł.

Odpowiedniki

Identyczne parametry elektryczne ma lampa AZ12 z cokołem metalowym.

Początkowo lampy AZ4 były produkowane również pod oznaczeniami DE7 i TAZ4.

Bibliografia

1. Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
2. Piotr Mikołajczyk: Vademecum Lamp Elektronowych, PWT, Warszawa, 1957.
3. Antoniewicz Jerzy (red.): Urządzenia i systemy, PWT, Warszawa, 1959.

Linki zewnętrzne

• Radiomuseum: [1]

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda

μ - wzmocnienie napięciowe μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej α - wskazanie wskaźnika dostrojenia AM - modulacja amplitudy ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia Ia - prąd anody Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie Il - prąd ekranu Is - prąd siatki Is1 - prąd siatki pierwszej Is2 - prąd siatki drugiej Is3 - prąd siatki trzeciej Is4 - prąd siatki czwartej Iamax - maksymalny prąd anody Ikmax - maksymalny prąd katody Io - maksymalny prąd wyprostowany Iż - prąd żarzenia FM - modulacja częstotliwości h - zniekształcenia nieliniowe m.cz. - małej częstotliwości Pamax - maksymalna moc strat w anodzie p.cz. - pośredniej częstotliwości Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej Pwy -moc wyjściowa ra - opór wewnętrzny Ra - opór obwodu anodowego Rk - rezystancja w katodzie Rg - rezystancja w obwodzie siatki Sa - nachylenie charakterystyki lampy Ua - napięcie anody Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie Uamax - maksymalne napięcie anody Ub - napięcie zasilania Ubmax - maksymalne napięcie zasilania Ul - napięcie ekranu Us - napięcie siatki Us1 - napięcie siatki pierwszej Us2 - napięcie siatki drugiej Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej Us3 - napięcie siatki trzeciej Us4 - napięcie siatki czwartej Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego Uż - napięcie żarzenia Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą