DIN 45500
DIN 45500 to opublikowany w 1966 roku dokument niemieckiego instytutu normalizacyjnego (Deutsches Institut für Normung, czyli DIN) określający jakie minimalne warunki techniczne powinna spełniać aparatura elektroakustyczna, by otrzymała oznaczenie wysokiej jakości (Hi-Fi).
Historia
Próby znormalizowania parametrów urządzeń lepszej klasy elektroakustycznych powszechnego użytku datują się od wczesnych lat 60. Publikacje British Radio Equipment Manufacturers Assotiation wyewoluowały do wydanego w 1965 roku British Standard 3860, ale dotyczyły one praktycznie wyłącznie wzmacniaczy i nie zdobyły powszechnej popularności. Dopiero w roku 1966 wydanie niemieckiej normy DIN 45500 całościowo uporządkowało zagadnienia domowego sprzętu HiFi.
Norm DIN 45500 bywa krytykowana za stosunkowo mało restrykcyjne podejście do parametrów niektórych urządzeń, zwłaszcza wzmacniaczy. Trzeba jednak powiedzieć, że nawet wiele współczesnych konstrukcji (zwłaszcza "audiofilskich") nie spełnia i tych mało restrykcyjnych wymagań. Z drugiej strony wymagania nałożone na zestawy głośnikowe są bardzo ostre i dosyć trudne do spełnienia
W 1996 norma DIN 45500 została zastąpiona normą DIN EN 61305.
Parametry urządzeń
Norma DIN określa, że pomiary powinny być przeprowadzane przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym, w temperaturze od 15 do 35 stopni Celsjusza oraz wilgotności względnej w zakresie od 45% do 75%.
Tunery FM
Wszystkie pomiary zakładają poziom sygnału wejściowego 1 mV na wejściu o oporności falowej 240 Ω.
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Pasmo przenoszenia | 40 Hz - 12.5 kHz | przy nierównomierności charakterystyki ± 3 dB względem 1 kHz w zakresie 40 Hz - 50 Hz |
| przy nierównomierności charakterystyki ± 1.5 dB względem 1 kHz w zakresie 50 Hz - 6.3 kHz | ||
| przy nierównomierności charakterystyki ± 3 dB względem 1 kHz w zakresie 6.3 kHz - 12.5 Hz | ||
| Zniekształcenia nieliniowe | maks. 2% | przy dewiacji częstotliwości 40 kHz oraz 1 kHz |
| Separacja kanałów stereo | min. 26 dB | w pasmie częstotliwości 250 Hz - 6.3 kHz |
| min. 15 dB | w pasmie częstotliwości 6.3 kHz - 12.5 kHz | |
| Stosunek sygnału do szumu | min. 46 dB | w pasmie częstotliwości 40 Hz - 12.5 kHz, przy modulacji 1 kHz z dewiacją 40 kHz |
| Tłumienie sygnału pilota stereo | min. 20 dB | 19 kHz |
| min. 30 dB | 38 kHz | |
| Poziom sygnału wyjściowego | 0.5 V do 2 V | przy obciążeniu 470 kΩ równolegle z pojemnością 100 pF i dewiacji modulacji 40 kHz. |
Gramofony
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Odchyłka prędkości obrotowej | -1% - +1.5% | Mierzona za pomocą płyty testowej określonej osobną normą[1]. |
| Nierównomierność prędkości obrotowej | 2% | |
| Charakterystyka częstotliwościowa | 40 Hz - 12.5 kHz | Z dopuszczalnym odchyleniem ± 2 dB w zakresie 63.5 Hz - 8 kHz i ± 5 dB w przedziale 8 kHz - 12,5 kHz. Pomiar wykonany za pomocą płyty testowej określonej osobną normą[2]. |
| Różnica pomiędzy kanałami | maks. 2 dB | |
| Separacja kanałów | min 20 dB przy 1 kHz | Mierzona za pomocą płyty testowej określonej osobną normą[3]. |
| min. 15 dB w zakresie 500 Hz - 6.3 kHz |
Magnetofony
Charakterystyka częstotliwościowa magnetofonu powinna mieścić się na zacieniowanym obszarze rysunku umieszczonego obok. Podstawowe cechy magnetofonów są określone w osobnej normie[4].
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Zmiany prędkości przesuwu taśmy | maks. 1% | mierzone w czasie 30 sekund. |
| Zniekształcenia nieliniowe | maks. 5% | przy częstotliwości 333 Hz i maksymalnym szczytowym poziomie zapisu. |
| Stosunek sygnału do szumu | min. 45 dB | w odniesieniu do szczytowego poziomu zapisu. |
| Separacja ścieżek | min. 60 dB | |
| Separacja pomiędzy kanałami stereo | min. 25 dB | |
| Skuteczność kasowania taśmy | min. 60 dB | w odniesieniu do szczytowego poziomu zapisu. |
Mikrofony
Minimalny zakres częstotliwości określono na 50 Hz do 12.5 kHz z dopuszczalnymi odchyleniami mieszczącymi się w zakreskowanym obszarze na rysunku przedstawionym obok.
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Zniekształcenia nieliniowe | maks 1% | w zakresie częstotliwości 250 Hz - 8 kHz, przy ciśnieniu akustycznym 100 µBarów. |
| Różnica pomiędzy kanałami stereo | maks. 3 dB | w zakresie częstotliwości 250 Hz - 8 kHz. |
Określono również charakter przebiegu kierunkowości charakterystyki zarówno dla mikrofonów o charakterystyce dookólnej, jak i kierunkowej.
Wzmacniacze
Norma określa również, że podstawowe parametry wzmacniacza, takie jak: poziomy napięć wejściowych, impedancje wejść, moc wyjściowa czy impedancja obciążenia muszą być jasno podane przez producenta. Motodyka pomiarów i szeroki zakres parametrów wzmacniaczy różnych typów są uszczegółowione w osobnych normach[5].
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Pasmo przenoszenia | 40 Hz - 16 kHz | przy nierównomierności ± 1.5 dB i 6 dB poniżej mocy znamionowej dla wejść liniowych |
| przy nierównomierności ± 2 dB wejść z korekcją częstotliwościową | ||
| Różnica pomiędzy kanałami stereo | maks. 3 db | w zakresie częstotliwości 250 Hz - 6.3 kHz |
| maks. 6 db | w zakresie częstotliwości 250 Hz - 6.3 kHz, jeżeli zastosowano regulator balansu o skuteczności minimum 8 dB. | |
| Zniekształcenie nieliniowe[6] | maks 1% | dla przedwzmacniacza: przy pełnym wysterowaniu z zakresie częstotliwości 40 Hz - 400 Hz |
| dla całego toru wzmacniacza wstępnego i mocy: przy mocy od -20 dB do pełnej, w zakresie częstotliwości od 40 Hz do 12.5 kHz | ||
| Zniekształcenia intermodulacyjne | maks. 3% | sygnały 250 Hz i 8 kHz o stosunku amplitud 4:1 |
| Przesłuch pomiędzy kanałami stereo | maks. -50 dB | dla 1 kHz |
| maks. -30 dB | w zakresie od 250 Hz do 10 kHz | |
| Przesłuch pomiędzy wejściami | maks. -50 dB | dla 1 kHz |
| maks. -40 dB | w zakresie od 250 Hz do 10 kHz | |
| Stosunek sygnału do szumu | min. 50 dB | dla przedwzmacniaczy przy nominalnym poziomie sygnału |
| dla wzmacniaczy mocy i zintegrowanych przy mocy wyjściowej 100 mW | ||
| Moc wyjściowa | 10 W | mono, sygnał sinusoidalny 1 kHz, w czasie co najmniej 10 minut |
| 6 W na kanał | stereo, sygnał sinusoidalny 1 kHz, w czasie co najmniej 10 minut |
Ponadto norma określa dopuszczalne poziomy napięć i impedancje wejść i wyjść, znamionowe impedancje obciążenia, gniazda wejściowe i wyjściowe.
Głośniki
Charakterystyka częstotliwościowa zestawu głośnikowego powinna mieścić się na zacieniowanym obszarze rysunku umieszczonego obok.
| Parametr | Wartość | Warunki pomiaru |
|---|---|---|
| Różnica charakterystyk zestawów stereo | maks. 3 dB | w zakresie częstotliwośco 250 Hz - 8 kHz. |
| Efektywność | min. 96 dB | odpowiada ciśnieniu akustycznemu 12 µBarów w odległości 1m. |
| Zniekształcenia nieliniowe | maks. 3% | przy mocy znamionowej w zakresie częstotliwości 250 Hz do 1 kHz. |
| maks. 1% | przy częstotliwości od 2 kHz. | |
| Impedancja znamionowa | 5, 8, lub 16 Ω | |
| Odchylenie od impedancji znamionowej | maks. 20% | w pełnym zakresie częstotliwości. |
Odbiorniki radiowe
Norma DIN 45500 zawiera rozdział omawiający parametry zintegrowanych odbiorników radiowych FM, nie różnią się one jednak zasadniczo od zdefiniowanych dla osobnego tunera i wzmacniacza.
Przypisy
Bibliografia
- Gordon J. King, DIN 45-500, Hi-Fi News, 8/1968.