Historia lamp elektronowych

• W 1853 prof. Buff z uniwersytetu w Geissen stwierdził, że możliwy jest przepływ prądu pomiędzy rozgrzanymi elektrodami platynowymi umieszczonymi blisko siebie w powietrzu.
• W 1883 Thomas A. Edison zaobserwował przepływ prądu pomiędzy rozgrzanym włóknem żarówki a umieszczoną obok metalową płytką. Nie zdawał sobie sprawy ze znaczenia tego efektu, ale go opatentował.
• W 1897 Joseph John Thomson zbadał oddziaływanie pola elektrycznego i magnetycznego na strumień elektronów. Jego prace doprowadziły do odkrycia elektronu i zostały nagrodzone nagrodą Nobla z fizyki w 1906.

Trioda Lee De Foresta z 1906

• W 1904 John Ambrose Fleming zbudował pierwszą lampę elektronową - diodę i zaproponował wykorzystanie jej do prostowania prądu zmiennego.
• Pierwszą próżniową lampę wzmacniającą sygnały elektryczne zbudował Robert von Lieben w latach 1905-1906. Posiadała sterowanie magnetyczne.
• Lampę trójelektrodową, triodę, opracował w 1906 Lee De Forest.
• Irving Langmuir pracując dla General Electric w latach 1909 - 1916 udoskonalił znacznie technikę próżniową i wynalazł pompę dyfuzyjną, co umożliwiło osiąganie wysokiej próżni i poprawiło znacznie parametry lamp elektronowych. Langmuir opracował podstawy teorii lamp elektronowych, co miało duży wpływ na ich późniejszy rozwój.
• W 1913 Irving Langmuir opatentował pierwszą tetrodę. Była to lampa z siatką przeciwładunkową.
• W 1916 pierwszą tetrodę ekranowaną opatentował Walter Schottky. Dodatkowa siatka umieszczona między siatką sterującą a anodą była nazywana siatką zabezpieczającą - zabezpieczała katodę przed wpływem anody, a więc zmniejszała przechwyt, czyli zwiększała współczynnik wzmocnienia. W zakładach Siemens & Halske wyprodukowano niewielką ilość w trzech typach: SSI, SSII i SSIII.
• Około roku 1917 pierwszą lampę z trzema siatkami skonstruował roku Walter Schottky. Nie była to klasyczna pentoda, lecz tetroda z dodatkową siatką przeciwładunkową (umieszczoną pomiędzy katodą a siatką sterującą).
• W 1923 powstał w Caernarvon pierwszy lampowy nadajnik radiowy dużej mocy; zawierał 48 połączonych równolegle lamp o mocy 600 W każda.
• W 1923 i 1925 Vladimir Zworykin opatentował kineskop i ikonoskop. Były to pierwsze z jego serii patentów, które opisywały kompletne systemy telewizyjne poczynając od lamp analizujących, kończąc na odbiornikach telewizyjnych.
• Tetrody ekranowane pojawiły się komercyjnie około 1927 roku. Ich zalety ujawniły się przy okazji rozwoju radiofonii krótkofalowej. Firma Marconi wprowadziła lampę S625, a Philips kilka typów lamp barowych o znacznie lepszych parametrach (A442, B442).
• W 1927 Bernard D.H. Tellegen wynalazł klasyczną lampę z trzema siatkami - pentodę. W tym samym roku wprowadzono lampy pośrednio żarzone, co umożliwiło ich żarzenie z sieci energetycznej prądu przemiennego.
• We wrześniu 1927 Philips wypuścił pierwszą pentodę - głośnikową B443.
• W 1936 pierwszą tetrodę strumieniową 6L6 wyprodukowała firma RCA.
• Szacunkowa produkcja lamp elektronowych w 1945 roku wyniosła sto milionów sztuk

Bibliografia

1. McNicol Donald: Radio's Conquest of Space, Murray Hill Books, New York, London, 1946.
2. Jessop, G.R., Developments in thermionic valves during the last sixty years, Electronic and Radio Engineers, Journal of the Institution of, vol. 57, 1987, str. 769.