Liczniki promieniowania
Liczniki promienowania jonizującego były szczególnie popularne w latach zimnej wojny. Liczba produkowanych (jednostkowo i w krótkich seriach) typów była całkiem spora. W Polsce oprócz liczników rodzimej produkcji (PIE, AGH, WAT) dosyć popularne były liczniki produkcji ZSRR i NRD.
Najczęściej spotykaną konstrukcją był samogaszący licznik Geigera-Müllera. Istotne elementy jego konstrukcji to walcowata katoda (czasami stanowiła ją metalowa obudowa licznika) i umieszczona osiowo anoda w postaci metalowa pręta lub drucika. Licznik najczęściej wypełniany był mieszaniną gazu szlachetnego i chlorowca lub par organicznych pod ciśnieniem rzędu kilkudziesięciu mm Hg.
Klasyczne liczniki Geigera - Müllera
Liczniki Geigera-Müllera z mikowym oknem
Liczniki z oknem wykonanym z cienkiej warstwy stosunkowo lekkiego materiału umożliwiają zliczanie promieniowania o mniejszej przenikliwości: alfa i beta. Jako materiał okna stosuje się zwykle mikę.