RV12P2000
| RV12P2000 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Pentoda wielkiej częstotliwości | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
| <htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=RV12P2000 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||
| w katalogu Franka | ||||||||||||||
RV12P2000 - niegdyś popularna niemiecka pentoda napięciowa, niezwykle uniwersalna i masowo używana w latach II wojny światowej.
Historia i zastosowania
W drugiej połowie lat 30 w kilku krajach prowadzono prace nad lampami elektronowymi zdolnymi do pracy w zakresie fal ultrakrótkich. Pierwsze udane rozwiązania to lampy żołędziowe skonstruowane w USA. Kopie takich lamp powstały również w Niemczech, ostatecznie przyjęto jednak rozwiązanie z cokołem bakelitowym z możliwie krótkimi wyprowadzeniami i stykami rozmieszczonymi po bokach. Pierwszymi takimi lampami były wytwarzane przez Telefunkena pentody SF1 i SF1A oraz triody SD1 i SD1A. Lampa o niemieckim wojskowym oznaczeniu RV12P2000 powstała w 1937. Pierwszym jej zastosowaniem była lotnicza radiostacja FuG 10, szybko nastąpiły liczne następne. W trakcie wojny była produkowana przez wiele zakładów zarówno na terenie Niemiec, jak i okupowanych krajów. W latach okupacji była produkowana również na ziemiach polskich: w Warszawie, Radomiu (zakłady Erikssona), Bydgoszczy, Poznaniu i Zielonej Górze (w filii berlińskich zakładów Opta-Werke)[1].
Po wojnie produkcja lampy RV12P2000 trwała aż do lat 60 - w zakładach RFT w NRD.
RV12P2000 była wzorcem dla paru innych lamp, o innej konstrukcji zewnętrznej, ale bliźniaczej charakterystyce elektrycznej.
Odpowiedniki
- PV1 (oznaczenie francuskie).
- Odmianą o innej konstrukcji siatki sterującej jest pentoda o zmiennym nachyleniu charakterystyki (selektoda) oznaczona RV12P2001.
- Kopią lampy RV12P2000 umieszczoną w metalowym ekranie z cokołem loktalowym jest radziecka 12Ж1Л, produkowana również w Polsce (przez Telam) pod nazwą 12Ż1Ł.
- Podobną konstrukcję wewnętrzną i parametry ma późniejsza lampa z miniaturowym cokołem siedmionóżkowym EF95 (w Polsce dosyć popularna jest jej radziecka kopia 6Ж1П).
Ciekawostki
- Pochodzące z niemieckich zapasów wojennych lampy RV12P2000 znalazły zastosowanie w pierwszym polskim odbiorniku radiowym Srebrny Ton.
Właściwości i możliwości zastosowania
Lampa RV12P2000 charakteryzuje się absolutnie legendarną uniwersalnością. W czasie wojny budowano radiostacje, w których stanowiły one większość lamp (w odbiornikach często były jedyne). Wyprodukowano je w dużej liczbie, a po wojnie były popularne również w konstrukcjach amatorskich - odbiornikach radiowych, generatorach, przyrządach pomiarowych itp.
Obecnie można niekiedy kupić je po umiarkowanych cenach, ale zastosowania utrudnia nietypowy cokół, do którego dosyć trudno zdobyć podstawki.
Po sporządzeniu odpowiedniego adaptera lampa RV12P2000 może być zastosowana jako zamiennik rzadkich lamp VCL11 i VL1 w starych radioodbiornikach [2][3] Niewielki prąd żarzenia oraz górne wyprowadzenie siatki sterującej pozwalają również w dogodny sposób zastępować lampy serii C. Wystarczy tylko odpowiedni bocznik dla włókna żarzenia, gdyż wymagane napięcie żarzenia jest praktycznie takie same jak dla większości sygnałowych lamp serii C.
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
| Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
|---|
|