Sonatina

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Sonatina 6175
Charakterystyka
lampowe, superheterodynowe, monofoniczne
producent Diora
od roku 1957
do roku 1963
Zasilanie
uniwersalne sieciowe (prąd stały i zmienny)
Zakresy fal
długie 1034 - 2070 m (290 - 145 kHz)
średnie I 322 - 575 m (930 - 520 kHz)
średnie II 186 - 333 m (1610 - 900 kHz)
krótkie 24,2 - 52,1 m (12,35 - 5,75 MHz)
Inne parametry
wymiary 420 x 302 x 195 mm
ciężar ok. 6,7 kG

Sonatina 6175 to pierwszy odbiornik z klawiszowym przełącznikiem zakresów, wyprodukowany przez Diorę. Poprzednie modele miały obrotowe przełączniki zakresów. Równocześnie z Sonatiną wszedł do produkcji Nokturn, mający ten sam układ elektryczny (oparty na modelu Promyk) a różniący się skrzynką. Sonatina miała obudowę drewnianą politurowaną, a Nokturn bakelitową. Wyprodukowano ponad 200 tysięcy egzemplarzy odbiornika.

Podstawowe parametry i właściwości

Kostrukcja

Zastosowano lampy z cokołem loktalowym, przeznaczone do zasilania szeregowego prądem 0,1 A: UCH21, UCH21, UBL21 oraz prostowniczą UY1N. Zasilanie jest uniwersalne, napięciem przemiennym lub stałym 220V lub 125V. Odbiornik nie posiada transformatora sieciowego.

  • Elementy regulacyjne:
  • lewa gałka: potencjometr siły głosu z wyłącznikiem;
  • klawiszowy przełącznik zakresów;
  • prawa gałka: strojenie.
  • Gniazda:
  • antena;
  • uziemienie.

Nowym rozwiązaniem w Sonatinie było podzielenie zakresu fal średnich na dwa podzakresy (w ówczesnych czasach były one mocno zatłoczone).

Sonatina była odbiornikiem popularnym, cena początkowo wynosiła 1250 zł., a w roku 1961 - 1050 zł.

Warianty

  • Rzadsza Sonatina 6182 miała podzielony na dwie części zakres fal krótkich, a nie średnich, posiadała też inne gałki.
  • Nokturn miał identyczny schemat elektryczny, ale umieszczono go w obudowie z bakelitu.

Źródła

  1. J.Trusz, W.Trusz: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i Magnetofony, WKŁ, Warszawa, 1974.

Linki zewnętrzne

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą