Tekst źródłowy strony ECC82

{{Lampa |typ=ECC82 |rodzaj=podwójna trioda |zdjęcie=12AU7.jpg |cokół=Ecc83 cok.gif |Uamax=300 V |Ikmax=20 mA |Pamax=2.75 W |K=17 V/V |Sa=2.2 mA/V |żarzenie=pośrednie równoległe lub szeregowe |Uż = 6.3V, 12.6V |Iż = 0.3A, 0.15A}}
'''ECC82''', '''12AU7''', '''12AU7A''' – popularna podwójna [[trioda]], o cokole nowalowym, niewielkim wzmocnieniu i uniwersalnym zastosowaniu.

12AU7 i 12AU7A to oznaczenia amerykańskie, a ECC82 europejskie.

== Historia i zastosowania ==
Lampa 12AU7 została wyprodukowana w USA w 1946. Była to podwójna trioda z nowo opracowanym cokołem nowalowym, jej parametry elektryczne były zbliżone do wcześniejszej lampy 12AH7 z cokołem oktalowym. Charakteryzowała się niewielkim wzmocnieniem i małym oporem wewnętrznym. Predysponowało to ją do roli wzmacniacza dużych sygnałów napięciowych. W 1951 Philips (wraz z zależnymi firmami Amperex i Mullard) opracował ECC82, lampę o identycznych parametrach, ale o znacząco mniejszym mikrofonowaniu i przekonstruowanym grzejniku (biflarnym), który umożliwiał stosowanie lampy również w układach z szeregowym żarzeniem i powodował mniejszy przydźwięk, co pozwalało na zastosowanie jej również we wzmacniaczach małych sygnałów. Większość amerykańskich firm wkrótce podjęła produkcję tak zmodernizowanej 12AU7 pod nazwą 12AU7A, niektóre zmodyfikowały konstrukcję pozostając przy starej nazwie.

Lampa ECC82/12AU7A znalazła zastosowania w różnorakich układach prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych.

W Polsce była produkowana w niewielkim zakresie, Unitra rozprowadzała również lampy produkowane przez RFT z NRD<ref>UNITRA (katalog), ''Lampy odbiorcze'', WEMA, Warszawa 1974.</ref>. W polskim sprzęcie powszechnego użytku stosowana była stosunkowo rzadko, przykładami mogą być urządzenia firmy [[Fonica]]: wzmacniacze W-600 i W-480f, gramofony WG-460 i WG-500f oraz szafy grające M-122 i M-123.

== Odpowiedniki ==
Odpowiednikami ECC82 produkowanymi przez różne firmy były lampy B329, CK5814, ECC802, E2163, 5814, 6680, 7730, 95-126-01.

Wersje specjalne, o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami ECC802S, E82CC, CK5114WA, M8136, QB329, 12AU7WA, 12AU7S, 6067, 5814WA i 6189. W Wielkiej Brytanii lampy przeznaczone do celów wojskowych oznaczano kodem CV491 lub CV4003.

== Ciekawostki ==
* Niektóre z nowszych lamp w wersji profesjonalnej były produkowane z [[siatka napinana|siatką napinaną]].

== Właściwości i propozycje zastosowania ==
ECC82 to najczęściej spotykana podwójna trioda o niewielkiej oporności wewnętrznej. Doskonale nadaje się do driverów sterujących stopniami mocy. Choć nie jest ścisłym odpowiednikiem starszej oktalowej [[6SN7]] (jest nim 6CG7), to ma podobne charakterystyki i w większości zastosowań może ją bez problemu zastąpić.

== Przypisy ==
<references/>

== Bibliografia ==
# {{Książka  | autor = Piotr Mikołajczyk | tytuł = Vademecum lamp elektronowych| data = 1957 | wydawca = PWT | miejsce = Warszawa }}
# {{Książka | autor = Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski | tytuł = Electronic Universal Vade-mecum | data = 1964 | wydawca = WNT | miejsce=Warszawa}}

== Linki zewnętrzne ==
* Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ecc82.html].
* Karta katalogowa ECC82 Philips: [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/030/e/ECC82.pdf].
* Karta katalogowa E82CC Philips: [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/009/e/E82CC.pdf].
* Karta katalogowa 12AU7 General Electric: [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/127/1/12AU7.pdf].
* Karta katalogowa 12AU7A Mazda: [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/127/1/12AU7A.pdf].

{{Objaśnienia skrótów}}

[[Kategoria:Lampy według typu]]