Lampa Wunderlicha: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oktoda (dyskusja | edycje)
m 1 wersja: Z Wikipedii [pl.wikipedia.org]
 
Jasiu (dyskusja | edycje)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Lampa Wunderlicha (Wunderlich)''' – rodzaj [[lampa elektronowa|lampy elektronowej]] przeznaczonej do pracy jako [[detektor]] w odbiornikach radiowych z [[modulacja amplitudy|modulacją amplitudy]]. Była krótko stosowana w [[Stany Zjednoczone|USA]] w latach 30. XX wieku.
'''Lampa Wunderlicha (Wunderlich)''' – rodzaj lampy elektronowej przeznaczonej do pracy jako detektor w odbiornikach radiowych z modulacją amplitudy. Była krótko stosowana w USA w latach 30. XX wieku.


== Budowa i działanie ==
== Budowa i działanie ==
Lampa Wunderlicha została skonstruowana przez [[Norman Wunderlich|Normana E. Wunderlicha]]. Krótko po opatentowaniu sprzedał on patent firmie [[Arcturus Tube Co.]], która rozpoczęła produkcję kilku typów lamp opartych o jego konstrukcję. Lampy te nosiły oznaczenie typu ''Wunderlich'' od nazwiska konstruktora.
[[Plik:Wunderlich-B.png|thumb|left|200px|Konstrukcja lampy ''Wunnderlich B'' (z dodatkową diodą).]]
Lampa Wunderlicha została skonstruowana przez Normana E. Wunderlicha. Krótko po opatentowaniu sprzedał on patent firmie [[Arcturus Tube Co.]], która rozpoczęła produkcję kilku typów lamp opartych o jego konstrukcję. Lampy te nosiły oznaczenie typu ''Wunderlich'' od nazwiska konstruktora, zwane są więc któtko ''wunderlichami''.


[[Plik:Detektor Wunderlicha.png|thumb|250px|Schemat detektora amplitudy oparty na lampie Wunderlicha]]
[[Plik:Detektor Wunderlicha.png|thumb|250px|Schemat detektora amplitudy oparty na lampie Wunderlicha]]
Wunderlich jest [[detektor siatkowy|detektorem siatkowym]], [[trioda|triodą]] z siatką podzieloną na dwie dokładnie równe części. Obie części były zasilane zmodulowanym napięciem wielkiej częstotliwości odwróconym w fazie. Składowa wielkiej częstotliwości się znosiła, ale dodatnie połówki sinusoidy powodowały przepływ prądu siatki, co umożliwiało detekcję składowej małej częstotliwości. Powstałe przy demodulacji napięcie mogło też zostać wykorzystane do [[automatyczna regulacja wzmocnienia|automatycznej regulacji wzmocnienia]].
Wunderlich jest [[detektor siatkowy|detektorem siatkowym]], [[trioda|triodą]] z siatką podzieloną na dwie dokładnie równe części. Obie części były zasilane zmodulowanym napięciem wielkiej częstotliwości odwróconym w fazie. Składowa wielkiej częstotliwości się znosiła, ale dodatnie połówki sinusoidy powodowały przepływ prądu siatki, co umożliwiało detekcję składowej małej częstotliwości. Powstałe przy demodulacji napięcie mogło też zostać wykorzystane do automatycznej regulacji wzmocnienia.


Lampa Wunderlicha znalazła zastosowanie w kilkunastu amerykańskich odbiornikach radiowych, stacjonarnych i samochodowych. Nie zdobyła szerszej popularności, a w Europie jest mało znana.
Lampa Wunderlicha znalazła zastosowanie w kilkunastu amerykańskich odbiornikach radiowych, stacjonarnych i samochodowych. Nie zdobyła szerszej popularności, a w Europie jest bardzo mało znana.


== Typy ==
== Typy ==
Linia 17: Linia 18:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Stokes | imię = John W. (John Whitley) | tytuł = 70 years of radio tubes and valves : a guide for electronic engineers, historians and collector | data = 1997 | wydawca = Sonoran Pub. | miejsce = Chandler, Az. | isbn = 1-886606-11-0 | strony = 83}}
* {{Książka | nazwisko = Stokes | imię = John W. (John Whitley) | tytuł = 70 years of radio tubes and valves : a guide for electronic engineers, historians and collector | data = 1997 | wydawca = Sonoran Pub. | miejsce = Chandler, Az. | isbn = 1-886606-11-0 | strony = 83}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę | tytuł = Wunderlich Tubes | url = http://www.vacuumtubesinc.com/TubeTidbits/WunderlichTubes.aspx | opublikowany = www.vacuumtubesinc.com | data dostępu = 2012-07-18}}
* [http://www.vacuumtubesinc.com/TubeTidbits/WunderlichTubes.aspx Wunderlich Tubes ].
* {{Cytuj stronę | tytuł = Questions about the 'Wunderlich' Tubes by Arcturus | url = http://www.radiomuseum.org/forum/questions_about_the_wunderlich_tubes_by_arcturus.html | opublikowany = www.radiomuseum.org | data dostępu = 2012-07-18}}
* [http://www.radiomuseum.org/forum/questions_about_the_wunderlich_tubes_by_arcturus.html Questions about the 'Wunderlich' Tubes by Arcturus].


[[Kategoria:Lampy elektronowe]]
[[Kategoria:Lampy elektronowe]]
[[en: Wunderlich (vacuum tube)]]

Aktualna wersja na dzień 06:46, 22 lip 2012

Lampa Wunderlicha (Wunderlich) – rodzaj lampy elektronowej przeznaczonej do pracy jako detektor w odbiornikach radiowych z modulacją amplitudy. Była krótko stosowana w USA w latach 30. XX wieku.

Budowa i działanie

Konstrukcja lampy Wunnderlich B (z dodatkową diodą).

Lampa Wunderlicha została skonstruowana przez Normana E. Wunderlicha. Krótko po opatentowaniu sprzedał on patent firmie Arcturus Tube Co., która rozpoczęła produkcję kilku typów lamp opartych o jego konstrukcję. Lampy te nosiły oznaczenie typu Wunderlich od nazwiska konstruktora, zwane są więc któtko wunderlichami.

Schemat detektora amplitudy oparty na lampie Wunderlicha

Wunderlich jest detektorem siatkowym, triodą z siatką podzieloną na dwie dokładnie równe części. Obie części były zasilane zmodulowanym napięciem wielkiej częstotliwości odwróconym w fazie. Składowa wielkiej częstotliwości się znosiła, ale dodatnie połówki sinusoidy powodowały przepływ prądu siatki, co umożliwiało detekcję składowej małej częstotliwości. Powstałe przy demodulacji napięcie mogło też zostać wykorzystane do automatycznej regulacji wzmocnienia.

Lampa Wunderlicha znalazła zastosowanie w kilkunastu amerykańskich odbiornikach radiowych, stacjonarnych i samochodowych. Nie zdobyła szerszej popularności, a w Europie jest bardzo mało znana.

Typy

Lampy Wunderlicha produkowały wyłącznie firmy amerykańskie:

  • Arcturus: Wunderlich A (żarzenie 2,5V, w dwóch wersjach), Wunderlich B (z dodatkową diodą), Wunderlich Auto (samochodowa, żarzenie 6,3 V);
  • Ken Rad: typy 90, 92, KR20, KR22;
  • Sylvania: 69 (samochodowa), 29;
  • Sparton: 70 (samochodowa).

Bibliografia

  • Stokes John W. (John Whitley): 70 years of radio tubes and valves : a guide for electronic engineers, historians and collector, Sonoran Pub., Chandler, Az., 1997, str. 83, ISBN 1-886606-11-0.

Linki zewnętrzne