807: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jasiu (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Jasiu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa |typ=807, G-807 |zdjęcie = 807 var.jpg |rodzaj=Tetroda strumieniowa |żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3 V|Iż=0.9 A |Uamax=600 V |Us2max=300 V |Ps2max=3.5 W|Pamax=25 W |Sa=10 mA/V |cokół=G-807 cok.png}}
{{Lampa |typ=807, G-807 |zdjęcie = 807 var.jpg |rodzaj=Tetroda strumieniowa |żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3 V|Iż=0.9 A |Uamax=600 V |Us2max=300 V |Ps2max=3.5 W|Pamax=25 W |Sa=10 mA/V |cokół=G-807 cok.png|frank= ^807$ }}
'''807''' to bardzo popularna nadawcza [[Tetroda#Tetroda strumieniowa|tetroda strumieniowa]] - elektrycznie dosyć podobna do [[6L6]], od której się zresztą wywodzi. Jest pośrednio żarzona, posiada amerykański pięcionóżkowy cokół UX5 (w Europie dosyć rzadki), anodę wyprowadzono na górze bańki. Jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych lamp na świecie. W ZSRR wytwarzano jej kopię pod nazwą '''G-807''' ('''Г-807'''), która jest dosyć popularna również w Polsce.
'''807''' to bardzo popularna nadawcza [[Tetroda#Tetroda strumieniowa|tetroda strumieniowa]] - elektrycznie dosyć podobna do [[6L6]], od której się zresztą wywodzi. Jest pośrednio żarzona, posiada amerykański pięcionóżkowy cokół UX5 (w Europie dosyć rzadki), anodę wyprowadzono na górze bańki. Jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych lamp na świecie. W ZSRR wytwarzano jej kopię pod nazwą '''G-807''' ('''Г-807'''), która jest dosyć popularna również w Polsce.


Linia 19: Linia 19:


== Właściwości i propozycje wykorzystania ==
== Właściwości i propozycje wykorzystania ==
807 to lampa bardzo uniwersalna, stosowana w zakresie w.cz. w nadajnikach, w generatorach i wzmacniaczach końcowych (tu szczególnie chętnie wykorzystywana przez krótkofalowców). Znajduje zastosowanie również w zasilaczach i stopniach mocy m.cz. najczęściej w układach przeciwsobnych w klasach AB1 i AB2. Bywa stosowana w układach [[hi-fi]] - wzmacniaczach [[ultra linear]] i [[wzmacniacz Williamsona|Williamsona]] <ref>{{Książka |imię=Andrzej |nazwisko= Fogg|tytuł=Adaptery |wydanie=1|wydawnictwo=Państwowe Wydawnictwa Techniczne |miejsce=Warszawa |rok=1955 }} opis str. 96</ref>, ale nie wykorzystują one w pełni możliwości lampy, gdyż dopuszczalne napięcie siatki ekranującej jest sporo niższe od anodowego. Rzadziej spotyka się jednolampowe wzmacniacze w klasie A (wykonania raczej hobbistyczne).
[[Plik:UL-RU-6-1958.gif|thumb|200px|left|Zbudowany na lampach 807 wzmacniacz UL w czterostopniowym układzie Williamsona z miesięcznika Radio (ZSRR)<ref>А. Пикерсгиль, А. Державец, ''Усилитель Низкой Частоты с Акустическим Агрегатом'', Радио, 6, 1958.</ref>]]
 
807 to lampa bardzo uniwersalna, stosowana w zakresie w.cz. w nadajnikach, w generatorach i wzmacniaczach końcowych (tu szczególnie chętnie wykorzystywana przez krótkofalowców). Znajduje zastosowanie również w zasilaczach i stopniach mocy m.cz. najczęściej w układach przeciwsobnych w klasach AB1 i AB2. Bywa stosowana w układach [[hi-fi]] - wzmacniaczach [[Wzmacniacz UL|ultra linear]] i [[wzmacniacz Williamsona|Williamsona]] <ref>{{Książka |imię=Andrzej |nazwisko= Fogg|tytuł=Adaptery |wydanie=1|wydawnictwo=Państwowe Wydawnictwa Techniczne |miejsce=Warszawa |rok=1955 }} opis str. 96</ref>, ale nie wykorzystują one w pełni możliwości lampy, gdyż dopuszczalne napięcie siatki ekranującej jest sporo niższe od anodowego. Rzadziej spotyka się jednolampowe wzmacniacze w klasie A (wykonania raczej hobbistyczne).
Projektując układy z tą lampą warto zapoznać się z bardzo obszerną notą aplikacyjną firmy STC<ref>Dostępna online: [http://www.retrovox.com.au/STC807.pdf].</ref>.


Projektując układy z tą lampą warto zapoznać się z bardzo obszerną notą aplikacyjną firmy STC<ref>Dostępna online: [http://www.retrovox.com.au/STC807.pdf Nota aplikacyjna STC 807].</ref>.
{{Clear|left}}
== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references/>
<references/>

Aktualna wersja na dzień 03:18, 15 paź 2012

807, G-807
Tetroda strumieniowa
Żarzenie
pośrednie, równoległe
Uż 6.3 V
Iż 0.9 A
Parametry dopuszczalne
Pamax 25 W
Uamax 600 V
Us2max 300 V
Parametry charakterystyczne
Sa 10 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=^807$ <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

807 to bardzo popularna nadawcza tetroda strumieniowa - elektrycznie dosyć podobna do 6L6, od której się zresztą wywodzi. Jest pośrednio żarzona, posiada amerykański pięcionóżkowy cokół UX5 (w Europie dosyć rzadki), anodę wyprowadzono na górze bańki. Jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych lamp na świecie. W ZSRR wytwarzano jej kopię pod nazwą G-807 (Г-807), która jest dosyć popularna również w Polsce.

Historia i zastosowanie

W 1936 firma RCA wprowadziła na rynek oktalową, posiadającą metalową obudowę, lampę 6L6 – pierwszą tetrodę strumieniową. Lampa zdobyła olbrzymią popularność w USA i wkrótce ukazały się podobne tetrody: 6V6 – o mniejszej dopuszczalnej mocy, 6550 – o większej mocy oraz 807 – nadawcza, z cokołem UX5 i anodą wyprowadzoną na bańce. Takie rozwiązanie było korzystne w układach wysokonapięciowych, zwłaszcza nadajnikach pracujących w klasie C[1]. 807 szybko zdobyła popularność zarówno w nadajnikach profesjonalnych, jak i krótkofalarskich (na przykład Collins 30J z 1937 roku). Ogromną liczbę lamp 807 wyprodukowano w USA i Wielkiej Brytanii w czasie II wojny światowej. Stosowano je także powszechnie w stopniach końcowych małej częstotliwości, a nawet w stopniach wyjściowych układów odchylania poziomego telewizorów. W tej ostatniej roli można je spotkać w radzieckich KWN-49[2] i wczesnych polskich Wisłach.

Odpowiedniki

Trzy lampy 807 różnych producentów oraz lampa 6L6 (po prawej)

W czasie II wojny światowej wiele firm o różnym poziomie technologicznym produkowało lampy 807 do celów wojskowych. Miały one identyczne parametry elektryczne, ale różniły się trwałością i odpornością - stąd spora liczba amerykańskich i brytyjskich oznaczeń wojskowo-rządowych.

  • 807: Г-807, VT-60, VT-100, VT-1060, VT-1060A, QE06/50, GL807, RK-807, ATS25, ATS25A, A4051I, ZA3496, CV124
  • 807W - wersja z cylindryczną bańką: 5933, 5933S, P17W, CV3517
  • 807spez - maksymalne napięcie anodowe zwiększone do 750V: VT-100A

Z innymi cokołami i żarzeniem:

  • 1625: z siedmionóżkowym cokołem U7B i Uż=12,6 V; Iż=0.45 A
  • 1624: Uż=2,5 V; Iż=2 A

Lampa jest zbliżona do innych lamp z rodziny 6L6, na przykłąd 6P3S czy 6P7S.

Właściwości i propozycje wykorzystania

Zbudowany na lampach 807 wzmacniacz UL w czterostopniowym układzie Williamsona z miesięcznika Radio (ZSRR)[3]

807 to lampa bardzo uniwersalna, stosowana w zakresie w.cz. w nadajnikach, w generatorach i wzmacniaczach końcowych (tu szczególnie chętnie wykorzystywana przez krótkofalowców). Znajduje zastosowanie również w zasilaczach i stopniach mocy m.cz. najczęściej w układach przeciwsobnych w klasach AB1 i AB2. Bywa stosowana w układach hi-fi - wzmacniaczach ultra linear i Williamsona [4], ale nie wykorzystują one w pełni możliwości lampy, gdyż dopuszczalne napięcie siatki ekranującej jest sporo niższe od anodowego. Rzadziej spotyka się jednolampowe wzmacniacze w klasie A (wykonania raczej hobbistyczne).

Projektując układy z tą lampą warto zapoznać się z bardzo obszerną notą aplikacyjną firmy STC[5].  

Przypisy

  1. Herold E.W.: The Impact of Receiving Tubes on Broadcast and TV Receivers, Proceedings of the IRE, vol. str. 805, IRE May 1962, ISSN 0096-8390, doi:10.1109/JRPROC.1962.288295
  2. Opis radzieckiego telewizora KWN-49 [1]
  3. А. Пикерсгиль, А. Державец, Усилитель Низкой Частоты с Акустическим Агрегатом, Радио, 6, 1958.
  4. Fogg Andrzej: Adaptery, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 1955, wyd. 1. opis str. 96
  5. Dostępna online: Nota aplikacyjna STC 807.

Linki zewnętrzne

  • Karta katalogowa lampy 807 RCA: [2]
  • Lampa 807 na stronie Radiomuseum [3]
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą