3S4T: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jasiu (dyskusja | edycje)
 
Oktoda (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa |typ=3S4T |zdjęcie = 3S4T pentode.jpg |rodzaj=Pentoda mocy |żarzenie=bezpośrednie, bateryjne |Uż=1,4 (2,8) V|Iż=50 (25) mA |Uamax=90V |Pamax=0,7 W |Sa=1,4 mA/V |cokół=3S4T cok.png}}
{{Lampa |typ=3S4T |zdjęcie = 3S4T pentode.jpg |rodzaj=Pentoda mocy |żarzenie=bezpośrednie, bateryjne |Uż=1,4 (2,8) V|Iż=50 (25) mA |Uamax=90V |Pamax=0,7 W |Sa=1,4 mA/V |cokół=3S4T cok.png | frank=3S4 }}
'''3S4T''' - Pentoda końcowa małej częstotliwości do urządzeń bateryjnych z miniaturowym cokołem 7. nóżkowym. Stosowana w lampowych radioodbiornikach bateryjnych (Szarotka, Juhas, niektóre Pioniery). Od często spotykanej w innych krajach 3S4 (DL92) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.
'''3S4T''' - Pentoda końcowa małej częstotliwości do urządzeń bateryjnych z miniaturowym cokołem 7. nóżkowym. Stosowana w lampowych radioodbiornikach bateryjnych (Szarotka, Juhas, niektóre Pioniery). Od często spotykanej w innych krajach 3S4 (DL92) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.


Linia 5: Linia 5:
W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.
W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.


Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: [[1R5T|1R5]] (mieszacz), [[1T4T|1T4]] (wzmacniacz p.cz.), [[1S5T|1S5]] (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie tal 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 3S4 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 3S4T, która była powszechna (i produkowana) także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy znajdowały się już w okresie schyłkowym.
Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: [[1R5T|1R5]] (mieszacz), [[1T4T|1T4]] (wzmacniacz p.cz.), [[1S5T|1S5]] (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie tal 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 3S4 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 3S4T, która była powszechna (i produkowana) także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy były wypierane przez tranzystory i znajdowały się już w okresie schyłkowym.


== Odpowiedniki ==
== Odpowiedniki ==
Linia 16: Linia 16:


== Ciekawostki ==
== Ciekawostki ==
Lampa 3S4T była często wykorzystywana w pierwszych wydaniach książki J. Wojciechowskiego ''Nowoczesne zabawki'', zdobyła sporą popularność wśród radioamatorów.
* Lampa 3S4T była często wykorzystywana w pierwszych wydaniach książki J. Wojciechowskiego ''Nowoczesne zabawki'', zdobyła sporą popularność wśród radioamatorów.
* W 1961 wyprodukowano w Polsce 98 tysięcy tych lamp, a cena detaliczna wynosiła 27 zł<ref>{{Książka |tytuł=Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego| miejsce=Warszawa |rok=1964 | strona= 410}}</ref>.


== Właściwości i możliwości wykorzystania ==
== Właściwości i możliwości wykorzystania ==

Aktualna wersja na dzień 20:41, 27 gru 2012

3S4T
Pentoda mocy
Żarzenie
bezpośrednie, bateryjne
Uż 1,4 (2,8) V
Iż 50 (25) mA
Parametry dopuszczalne
Pamax 0,7 W
Uamax 90V
Parametry charakterystyczne
Sa 1,4 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=3S4 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

3S4T - Pentoda końcowa małej częstotliwości do urządzeń bateryjnych z miniaturowym cokołem 7. nóżkowym. Stosowana w lampowych radioodbiornikach bateryjnych (Szarotka, Juhas, niektóre Pioniery). Od często spotykanej w innych krajach 3S4 (DL92) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.

Historia i zastosowania

W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.

Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: 1R5 (mieszacz), 1T4 (wzmacniacz p.cz.), 1S5 (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie tal 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 3S4 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 3S4T, która była powszechna (i produkowana) także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy były wypierane przez tranzystory i znajdowały się już w okresie schyłkowym.

Odpowiedniki

  • 3S4T - brak ścisłych odpowiedników o innych nazwach.
  • Różniące się żarzeniem:
  • 1S4T (żarzenie 1.4 V, 50 mA): 1L33 (Tesla).
  • 1L34 (Tesla, żarzenie 1.2 V, 60 mA):
  • 3S4 (żarzenie 100/50 mA): DL92, VT-174, N17, 2P2, CV484, CV820, 2P2 (oznaczenie japońskie);
  • 1S4, DL91, CV783, VT-210 (żarzenie 1.4 V, 100 mA)

Ciekawostki

  • Lampa 3S4T była często wykorzystywana w pierwszych wydaniach książki J. Wojciechowskiego Nowoczesne zabawki, zdobyła sporą popularność wśród radioamatorów.
  • W 1961 wyprodukowano w Polsce 98 tysięcy tych lamp, a cena detaliczna wynosiła 27 zł[1].

Właściwości i możliwości wykorzystania

Pentoda 3S4T jest dosyć uniwersalna, ale obecnie poszukiwana i znajduje zastosowanie głównie do renowacji lampowych radioodbiorników bateryjnych.

Przypisy

  1. : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą