EF22: Różnice pomiędzy wersjami
->odpowiedniki |
|||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Lampa|typ=EF22|rodzaj=Pentoda regulacyjna|zdjęcie= |Pamax=2 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=10 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.2 A|Sa=4.5-2200 μA/V|cokół=EF22 cok.png}} | {{Lampa|typ=EF22|rodzaj=Pentoda regulacyjna|zdjęcie= |Pamax=2 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=10 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.2 A|Sa=4.5-2200 μA/V|cokół=EF22 cok.png|frank=EF22}} | ||
'''EF22''' - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym. | '''EF22''' - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym. | ||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* Z innymi cokołami: | * Z innymi cokołami: | ||
:* bocznostykowym: EF9, CV1427. | :* bocznostykowym: EF9, CV1427. | ||
:* | :* rimlokowym: EF41, 6CJ5, W150. | ||
:* nowalowym: EF81, 6BH5. | :* nowalowym: EF81, 6BH5. | ||
:* oktalowym: EF39, CV1053, CV1056, W147. | :* oktalowym: EF39, CV1053, CV1056, W147. | ||
* | * Z odmiennymi parametrami żarzenia: | ||
:* UF21 | |||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Linia 30: | Linia 32: | ||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
* Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ef22.html]. | * Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ef22.html]. | ||
{{Objaśnienia skrótów}} | {{Objaśnienia skrótów}} | ||
[[Kategoria:Lampy według typu]] | [[Kategoria:Lampy według typu]] |
Aktualna wersja na dzień 08:47, 18 maj 2014
EF22 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pentoda regulacyjna | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EF22 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||
w katalogu Franka |
EF22 - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym.
Historia i zastosowania
Selektoda EF22 to posiadająca cokół loktalowy wersja bocznostykowej lampy EF9 opracowanej i produkowanej już przed II wojną światową (istniała również jej oktalowa wersja EF39). EF22 została wprowadzona przez Philipsa w 1941. Pierwsza wersja miała cokół Philipsa o dziewięciu szpilkach (i nazywała się EF21, oznaczenie EF22 było wtedy zarezerwowane dla analogicznej wersji lampy EF8), ale szybko zmieniono go na opracowany w USA o ośmiu, taka też wersja weszła do masowej produkcji. Z biegiem czasu EF22 została zastąpiona przez lampy zminiaturyzowane - rimlockową EF41 o podobnych parametrach elektrycznych, a następnie przez nowalowe EF85 i EF89.
Pentoda EF22 była w produkowana również w Polsce. W roku 1961 wyprodukowano ponad trzysta pięćdziesiąt tysięcy lamp EF22, cena detaliczna wynosiła 31,50 zł[1]. Stosowano je w odbiornikach radiowych (na przykład Aga, Podhale, Etiuda, Stolica, Syrena, Wola) i w pierwszym polskim gramofonie ze wzmacniaczem Karolinka. Stosowano je nie tylko w układach wzmacniaczy regulowanych, ale również i w układach o stałym wzmocnieniu, również małej częstotliwości.
Odpowiedniki
- CV303, W143.
- Z innymi cokołami:
- bocznostykowym: EF9, CV1427.
- rimlokowym: EF41, 6CJ5, W150.
- nowalowym: EF81, 6BH5.
- oktalowym: EF39, CV1053, CV1056, W147.
- Z odmiennymi parametrami żarzenia:
- UF21
Ciekawostki
- W Polsce produkowano też podobną konstrukcyjnie lampę nie będącą selektodą, ale zwykłą pentodą o krótkiej charakterystyce. Była ona oznaczana jako EF21 lub EF22P i była wersją bocznostykowej EF6. Skala produkcji była znacznie mniejsza, w 1961 wyprodukowano 40 tysięcy sztuk (jej cena również wynosiła 31.50 zł).
Właściwości i możliwości zastosowania
EF22 to lampy dosyć uniwersalne, a ponieważ była produkowana w dużej liczbie, można je kupić stosunkowo tanio. Oprócz renowacji starego sprzętu może znaleźć wiele zastosowań. Oczywiste są te, do których jest predysponowana: wzmacniacze wielkiej i pośredniej częstotliwości w odbiornikach radiowych, układy reakcyjne. Mimo, że jest selektodą, nadaje się również do wzmacniaczy napięciowych niewielkich sygnałów małej częstotliwości - punkt pracy można znaleźć w notach katalogowych, a zniekształcenia nieliniowe przy niewielkich sygnałach nie są duże.
Przypisy
- ↑ : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|