506

506
duodioda prostownicza
Żarzenie bezpośrednie równoległe Uż 4 V Iż 1.0 A
Parametry dopuszczalne Utr 300V Io 75 mA Parametry charakterystyczne
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=^506$ <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

506 to popularna w pierwszej połowie lat 30 duodioda prostownicza z cokołem kołkowym.

Historia i zastosowanie

Została wprowadzona przez firmę Philips w 1927 roku. Była w powszechnym użyciu do połowy lat 30, kiedy została wyparta przez bocznostykową lampę AZ1. W Polsce była stosowana w wielu odbiornikach firm Philips, Elektrit i innych. Po wojnie produkowana krótko przez Państwową Wytwórnię Lamp Radiowych (PWLR).

Odpowiedniki

• 506K - o zmniejszonych rozmiarach bańki
• 1823 - o bańce pomalowanej złotą farbą
• RGN1054, PV495

Ciekawostki

• Egzemplarze produkowane do około 1936 roku posiadały katodę barową, o czym świadczy charakterystyczne czarno metaliczne zaciemnienie znacznej powierzchni bańki. Pojedyncze egzemplarze z katodą tlenkową pojawiają się późno, bo dopiero na przełomie lat 1934/35.

• Wersje barowe były stosunkowo nietrwałe, dlatego wiele spotykanych obecnie egzemplarzy posiada dość kiepską emisję.

• Częściowo zużyte wersje barowe wykazują dość ciekawe zjawisko polegające na stopniowym spadku oporu wewnętrznego wraz z rozgrzewaniem się systemu elektrod. Z niektórymi egzemplarzami napięcie wyprostowane potrafi wzrosnąć niemal dwukrotnie po rozgrzaniu lampy.

• Tę samą lampę, lecz pomalowaną złotą farbą Philips oznaczał jako typ 1823. Została wprowadzona w tym samym roku co 506. Powód, dla którego malowano bańki nie jest znany. Możliwe, że przyczyną był nieestetyczny wygląd baniek lamp 506, w których nieregularne czarne plamy baru mogły nie budzić zaufania u klientów. Niektóre partie 1823 mają na bańkach naniesiony typ 506 i logo Philipsa, na podstawie czego można wysnuć wniosek, że gotowe lampy 506 były malowane złotą farbą i powtórnie stemplowane już jako 1823.

• Wersje barowe są dość wrażliwe na udary mechaniczne, w wyniku których następuje skrzywienie systemu elektrod skutkujące zwarciem katody z anodą.

• Odpowiednik Telefunkena RGN1054 został dość szybko zastąpiony przez bardzo popularną lampę RGN1064 tej firmy, będącą z kolei odpowiednikiem mniej popularnej lampy 1805 Philipsa.

• 506 miała w wewnętrznych dokumentach Philipsa etykietkę lampy o dużym oporze wewnętrznym. Dotyczyło to jednak najprawdopodobniej tylko wersji barowej. W instrukcjach serwisowych do odbiorników z lampą AZ1 polecano przy wszelkich próbach stosować 506 wraz z fabrycznym cokołem przejściowym, by uniknąć zniszczenia oryginalnej AZ1 na wypadek ewentualnych zwarć.

Właściwości i propozycje wykorzystania

Ze względu na trudną dostępność i stosunkowo niską trwałość, głównym zastosowaniem tej lampy są zabytkowe odbiorniki radiowe.

Linki zewnętrzne

• Lampa 506 na stronie Radiomuseum [1]