EBL21: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
← poprzednia edycja
Oktoda (dyskusja | edycje)
Edytor, Forum:Admin, Forum:Mod, Biurokraci, Administratorzy
1351 edycji
m 1 wersja
Oktoda (dyskusja | edycje)
Edytor, Forum:Admin, Forum:Mod, Biurokraci, Administratorzy
1351 edycji
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa2 |typ=EBL21|rodzaj=Pentoda mocy - duodioda |zdjęcie=Tungsram ebl21.jpg |S1=Pentoda mocy |S1_Pamax=11 W |S1_Uamax=300 V |S1_Ikmax= 60 mA| S1_Sa = 9.5 mA/V |żarzenie=równoległe pośrednie |Uż=6.3V |Iż=800 mA |S2=Duodioda detekcyjna |S2_Uamax = 200V |S2_Io = 0,8 mA |cokół=EBL21 cok.png}}
{{Lampa2 |typ=EBL21|rodzaj=Pentoda mocy - duodioda |zdjęcie=Tungsram ebl21.jpg |S1=Pentoda mocy |S1_Pamax=11 W |S1_Uamax=300 V |S1_Ikmax= 60 mA| S1_Sa = 9.5 mA/V |żarzenie=równoległe pośrednie |Uż=6.3V |Iż=800 mA |S2=Duodioda detekcyjna |S2_Uamax = 200V |S2_Io = 0,8 mA |cokół=EBL21 cok.png | frank=EBL21}}
'''EBL21''' to [[lampa kombinowana]], pentoda mocy z duodiodą detekcyjną, jedna z najbardziej rozpowszechnionych lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół loktalowy, ośmionóżkowy. Wersja przeznaczona do szeregowego żarzenia prądem 100 mA nosi nazwę UBL21.
'''EBL21''' to [[lampa kombinowana]], [[pentoda]] mocy z [[dioda#Diody detekcyjne|duodiodą detekcyjną]], jedna z najbardziej rozpowszechnionych lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół loktalowy, ośmionóżkowy. Odpowiednik funkcjonalny przeznaczony do szeregowego żarzenia prądem 100 mA nosi nazwę [[UBL21]].


== Historia i zastosowania ==
== Historia i zastosowania ==
Lampa została wprowadzona przez Philipsa w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: ABL1, EBL1, EBL31.


Lampa wprowadzona w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: ABL1, EBL1, EBL31. Po wojnie używana w sporej ilości polskich odbiorników radiowych, z najbardziej znanych np. w różnych odmianach "Agi", w "Stolicy", różnych wersjach "Mazura". We wzmacniacze z tą lampą wyposażone były gramofony "Karolinka" i "Karolinka 2".
Po wojnie EBL21 była używana w sporej liczbie polskich odbiorników radiowych, z najbardziej znanych np. w różnych odmianach [[Aga|Agi]], w [[Stolica|Stolicy]], różnych wersjach [[Mazur]]a. We wzmacniacze z tą lampą wyposażone były gramofony [[Karolinka]] i Karolinka 2. W 1961 roku wyprodukowano 592 tysiące tych lamp, a cena detaliczna wynosiła 33 zł za sztukę<ref>{{Książka |tytuł=Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego| miejsce=Warszawa |rok=1964 | strona= 410}}</ref>.
 
Odmiana z żarzeniem szeregowym, UBL21, była bardzo chętnie stosowana przez Philipsa w latach 40, zwłaszcza w modelach o niewielkich gabarytach (np. model "Philetta" 208U). Z powojennych odbiorników, najbardziej znanym w Polsce jest legendarny "Pionier", pierwszy polski powojenny odbiornik radiowy, a także bliźniaczy układowo czechosłowacki "Talisman" w kilku odmianach.


== Odpowiedniki ==
== Odpowiedniki ==
 
* EBL71, PDD2, DN143
* EBL71
* Z cokołem bocznostykowym: EBL1
* PDD2
* Z cokołem oktalowym: EBL31


== Ciekawostki ==
== Ciekawostki ==
 
Podobnie jak w przypadku wielu innych lamp serii loctal wprowadzanych przez Philipsa, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach. Miała też mieć dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała się więc nazywać EABL21.
Podobnie jak w przypadku innych lamp serii loctal, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach, oraz dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała się więc nazywać EABL21, a wersja dla żarzenia szeregowego - CABL21.


== Właściwości i możliwości wykorzystania ==
== Właściwości i możliwości wykorzystania ==
Linia 27: Linia 25:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* EBL21 na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ebl21.html.
* EBL21 na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ebl21.html.
* Karta katalogowa EBL21: http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/046/e/EBL21.pdf
* Odbiorniki Talisman: http://www.oldradio.cz/radtes.htm
* Odbiorniki Talisman: http://www.oldradio.cz/radtes.htm


{{Oznaczenia parametrów lamp}}
{{Oznaczenia parametrów lamp}}


[[Kategoria:Lampy według typu]]
[[Kategoria:Lampy według typu]]

Aktualna wersja na dzień 19:08, 26 lip 2020

EBL21
Pentoda mocy - duodioda
Żarzenie
równoległe pośrednie
Uż 6.3V
Iż 800 mA
Pentoda mocy
Parametry dopuszczalne
Pamax 11 W
Uamax 300 V
Ikmax 60 mA
Parametry charakterystyczne
Sa 9.5 mA/V
Duodioda detekcyjna
Parametry dopuszczalne
Uamax 200V
Io 0,8 mA
Parametry charakterystyczne
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EBL21 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EBL21 to lampa kombinowana, pentoda mocy z duodiodą detekcyjną, jedna z najbardziej rozpowszechnionych lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół loktalowy, ośmionóżkowy. Odpowiednik funkcjonalny przeznaczony do szeregowego żarzenia prądem 100 mA nosi nazwę UBL21.

Historia i zastosowania

Lampa została wprowadzona przez Philipsa w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: ABL1, EBL1, EBL31.

Po wojnie EBL21 była używana w sporej liczbie polskich odbiorników radiowych, z najbardziej znanych np. w różnych odmianach Agi, w Stolicy, różnych wersjach Mazura. We wzmacniacze z tą lampą wyposażone były gramofony Karolinka i Karolinka 2. W 1961 roku wyprodukowano 592 tysiące tych lamp, a cena detaliczna wynosiła 33 zł za sztukę[1].

Odpowiedniki

  • EBL71, PDD2, DN143
  • Z cokołem bocznostykowym: EBL1
  • Z cokołem oktalowym: EBL31

Ciekawostki

Podobnie jak w przypadku wielu innych lamp serii loctal wprowadzanych przez Philipsa, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach. Miała też mieć dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała się więc nazywać EABL21.

Właściwości i możliwości wykorzystania

Przypisy

  1. ↑ : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą
Źródło: „http://bee.mif.pg.gda.pl/Oktoda/index.php?title=EBL21&oldid=3147”