Lampa Wunderlicha

Lampa Wunderlicha (Wunderlich) – rodzaj lampy elektronowej przeznaczonej do pracy jako detektor w odbiornikach radiowych z modulacją amplitudy. Była krótko stosowana w USA w latach 30. XX wieku.

Budowa i działanie

Konstrukcja lampy Wunnderlich B (z dodatkową diodą).

Lampa Wunderlicha została skonstruowana przez Normana E. Wunderlicha. Krótko po opatentowaniu sprzedał on patent firmie Arcturus Tube Co., która rozpoczęła produkcję kilku typów lamp opartych o jego konstrukcję. Lampy te nosiły oznaczenie typu Wunderlich od nazwiska konstruktora, zwane są więc któtko wunderlichami.

Schemat detektora amplitudy oparty na lampie Wunderlicha

Wunderlich jest detektorem siatkowym, triodą z siatką podzieloną na dwie dokładnie równe części. Obie części były zasilane zmodulowanym napięciem wielkiej częstotliwości odwróconym w fazie. Składowa wielkiej częstotliwości się znosiła, ale dodatnie połówki sinusoidy powodowały przepływ prądu siatki, co umożliwiało detekcję składowej małej częstotliwości. Powstałe przy demodulacji napięcie mogło też zostać wykorzystane do automatycznej regulacji wzmocnienia.

Lampa Wunderlicha znalazła zastosowanie w kilkunastu amerykańskich odbiornikach radiowych, stacjonarnych i samochodowych. Nie zdobyła szerszej popularności, a w Europie jest bardzo mało znana.

Typy

Lampy Wunderlicha produkowały wyłącznie firmy amerykańskie:

• Arcturus: Wunderlich A (żarzenie 2,5V, w dwóch wersjach), Wunderlich B (z dodatkową diodą), Wunderlich Auto (samochodowa, żarzenie 6,3 V);
• Ken Rad: typy 90, 92, KR20, KR22;
• Sylvania: 69 (samochodowa), 29;
• Sparton: 70 (samochodowa).

Bibliografia

• Stokes John W. (John Whitley): 70 years of radio tubes and valves : a guide for electronic engineers, historians and collector, Sonoran Pub., Chandler, Az., 1997, str. 83, ISBN 1-886606-11-0.

Linki zewnętrzne

• Wunderlich Tubes .
• Questions about the 'Wunderlich' Tubes by Arcturus.