Circlotron: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oktoda (dyskusja | edycje)
Utworzył nową stronę „{{Spis treści}} '''Circlotron''' - jeden z układów stopni wyjściowych wzmacniaczy małej częstotliwości - przeciwrównoległy mostek w układzie wspólnej kato...”
 
Jasiu (dyskusja | edycje)
Linia 3: Linia 3:
[[Plik:CirClo 1.png|thumb|right|Idea Circlotronu z instrukcji obsługi wzmacniacza Electro-Voice A15.]]
[[Plik:CirClo 1.png|thumb|right|Idea Circlotronu z instrukcji obsługi wzmacniacza Electro-Voice A15.]]
== Historia ==
== Historia ==
Nazwa ''Circlotron'' pojawiła się jako zastrzeżony znak handlowy firmy Electro-Voice. Zgłaoszenie patentowe zostało zgłoszone w marcu 1954, a jego autorem był pracownik tej firmy Alpha Wiggins. Nie był on jednak pierwszy, koncepcja została już wcześniej dwukrotnie opatentowana, przez C.T. Halla (patent USA ''Parallel Opposed Power Amplifiers'', czerwiec 1951) oraz przez Tapio Köykkä (fińskie patenty 27332 i 29642 zgłoszone odpowiednio w 1952 i 1955). Ostatecznie Electro-Voice wykupił patent Halla.
W latach 50 i 60 kilka firm podjęło produkcję wzmacniaczy akustycznych o mocy od 15 do 100 watów według tego układu, oprócz Electro-Voice były to między innymi fiński Voima i Philips (według fińskiego patentu). Były to w pełni symetryczne, transformatorowe układy na pentodach i tetrodach strumieniowych. Parę podobnych propozycji opublikowano w prasie radioamatorskiej.
Powrót koncepcji circlotronu nastąpił na początku lat 80, za sprawą Ralpha Kartena, założyciela firmy Atma-Sphere, która wypuściła konstrukcje beztransformatorowe.


== Układ klasyczny ==
== Układ klasyczny ==

Wersja z 13:46, 16 mar 2013


Circlotron - jeden z układów stopni wyjściowych wzmacniaczy małej częstotliwości - przeciwrównoległy mostek w układzie wspólnej katody.

Idea Circlotronu z instrukcji obsługi wzmacniacza Electro-Voice A15.

Historia

Nazwa Circlotron pojawiła się jako zastrzeżony znak handlowy firmy Electro-Voice. Zgłaoszenie patentowe zostało zgłoszone w marcu 1954, a jego autorem był pracownik tej firmy Alpha Wiggins. Nie był on jednak pierwszy, koncepcja została już wcześniej dwukrotnie opatentowana, przez C.T. Halla (patent USA Parallel Opposed Power Amplifiers, czerwiec 1951) oraz przez Tapio Köykkä (fińskie patenty 27332 i 29642 zgłoszone odpowiednio w 1952 i 1955). Ostatecznie Electro-Voice wykupił patent Halla.

W latach 50 i 60 kilka firm podjęło produkcję wzmacniaczy akustycznych o mocy od 15 do 100 watów według tego układu, oprócz Electro-Voice były to między innymi fiński Voima i Philips (według fińskiego patentu). Były to w pełni symetryczne, transformatorowe układy na pentodach i tetrodach strumieniowych. Parę podobnych propozycji opublikowano w prasie radioamatorskiej.

Powrót koncepcji circlotronu nastąpił na początku lat 80, za sprawą Ralpha Kartena, założyciela firmy Atma-Sphere, która wypuściła konstrukcje beztransformatorowe.

Układ klasyczny

Budowa

Właściwości

Układ beztransformatorowy

Aplikacje

Konstrukcje niekomercyjne

Przypisy


Bibliografia