EL82

EL82
Pentoda mocy
Żarzenie pośrednie, równoległe Uż 6.3V Iż 0.76A
Parametry dopuszczalne Pamax 9 W Uamax 250 V Ikmax 75 mA Us2max 250 V Parametry charakterystyczne Ri 24 kΩ Ua 200V Ia 45mA Sa 8.5 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EL82 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82.

Historia i zastosowania

EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82, oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.

Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowania, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.

Odpowiedniki

• 6DY6, 6П18П (6P18P).
• Z innymi parametrami żarzenia:

• szeregowe 0.3A; 16.5V: PL82, 16A5. 16L40 (Tesla), 163PEN, N154, N329.

• Z innymi parametrami żarzenia i cokołem: PL11, UL41

Ciekawostki

• W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.
• EL82 posiada identyczne charakterystyki co system pentodowy lampy ECL82. Posiada jednak wyższe parametry graniczne (Pamax, Ikmax).
• Parametry elektryczne identyczne z PL82 posiadała bardzo rzadka lampa z cokołem stalowym PL11, stosowana prawdopodobnie tylko w jednym typie odbiornika telewizyjnego Loewe-Opta 52T/FE300.

Bibliografia

1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

• Radiomuseum EL82: [1].

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda

μ - wzmocnienie napięciowe μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej α - wskazanie wskaźnika dostrojenia AM - modulacja amplitudy ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia Ia - prąd anody Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie Il - prąd ekranu Is - prąd siatki Is1 - prąd siatki pierwszej Is2 - prąd siatki drugiej Is3 - prąd siatki trzeciej Is4 - prąd siatki czwartej Iamax - maksymalny prąd anody Ikmax - maksymalny prąd katody Io - maksymalny prąd wyprostowany Iż - prąd żarzenia FM - modulacja częstotliwości h - zniekształcenia nieliniowe m.cz. - małej częstotliwości Pamax - maksymalna moc strat w anodzie p.cz. - pośredniej częstotliwości Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej Pwy -moc wyjściowa ra - opór wewnętrzny Ra - opór obwodu anodowego Rk - rezystancja w katodzie Rg - rezystancja w obwodzie siatki Sa - nachylenie charakterystyki lampy Ua - napięcie anody Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie Uamax - maksymalne napięcie anody Ub - napięcie zasilania Ubmax - maksymalne napięcie zasilania Ul - napięcie ekranu Us - napięcie siatki Us1 - napięcie siatki pierwszej Us2 - napięcie siatki drugiej Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej Us3 - napięcie siatki trzeciej Us4 - napięcie siatki czwartej Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego Uż - napięcie żarzenia Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą