Karol Pollak: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 8: | Linia 8: | ||
== Działalność == | == Działalność == | ||
W Berlinie Pollak | W Berlinie Pollak pracował nad ogniwami galwanicznymi, prowadził fabrykę sprzętu elektrotechnicznego "G. Wehr Telegraphen-Bau-Anstalt". Następnie powrócił do Wielkiej Brytanii w celu eksploatacji swoich patentów i zajął się zagadnieniami trakcji elektrycznej. W 1886 został dyrektorem paryskiego przedsiębiorstwa eksploatującego tramwaje elektryczne jego pomysłu. Równocześnie w laboratoriach Sorbony pracował nad budową akumulatorów, co przyniosło mu duże sukcesy. Założył fabryki akumulatorów we Frankfurcie nad Menem i w Liessing w Austrii, również inne firmy produkowały akumulatory na jego licencji. | ||
W 1899 założył własne laboratorium i prowadził dalsze badania. Łącznie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki. | W 1899 założył własne laboratorium i prowadził dalsze badania. Łącznie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki. | ||
Wersja z 19:26, 25 lut 2013
Karol Franciszek Pollak (1859-1928) - polski elektrotechnik, przedsiębiorca i wynalazca.
Dzieciństwo i młodość
Karol Pollak urodził się 15 listopada 1859 w Sanoku jako syn znanego w Sanoku drukarza, księgarza i wydawcy Karola Pollaka (1818-1880) oraz matki z domu Zarębianki. Uczył się w Sanoku, Stryju i Lwowie, wykazując duże uzdolnienia techniczne. Pracował wykonując instalacje elektryczne.
W 1883 rozpoczął pracę w laboratoriach brytyjskiej firmy "The Patent Utilisation Co". Już w tym okresie skonstruował i opatentował kilka wynalazków. W 1885 studiował elektronikę na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu.
Działalność
W Berlinie Pollak pracował nad ogniwami galwanicznymi, prowadził fabrykę sprzętu elektrotechnicznego "G. Wehr Telegraphen-Bau-Anstalt". Następnie powrócił do Wielkiej Brytanii w celu eksploatacji swoich patentów i zajął się zagadnieniami trakcji elektrycznej. W 1886 został dyrektorem paryskiego przedsiębiorstwa eksploatującego tramwaje elektryczne jego pomysłu. Równocześnie w laboratoriach Sorbony pracował nad budową akumulatorów, co przyniosło mu duże sukcesy. Założył fabryki akumulatorów we Frankfurcie nad Menem i w Liessing w Austrii, również inne firmy produkowały akumulatory na jego licencji.
W 1899 założył własne laboratorium i prowadził dalsze badania. Łącznie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki.
W 1922 powrócił do Polski i w 1923 roku założył fabrykę akumulatorów w Białej, która istnieje do dziś (jako EMA-FAK). Firma rozpoczęła działalność pod nazwą Polskie Towarzystwo Akumulatorowe (PETEA), a współzałożycielem jej był profesor Ignacy Mościcki, późniejszy prezydent Polski.[1] Pollak był pierwszym dyrektorem tej fabryki.
Był często nazywany Polskim Edisonem.[1] W 1925 otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.
Z małżeństwa z Marcelą z domu Wścieklic miał w 1890 roku syna Karola, późniejszego inżyniera aeronautyki osiadłego w Szwajcarii. Zmarł 17 grudnia 1928 w Bielsku-Białej.
Najważniejsze wynalazki
Jego liczne wynalazki dotyczą różnych dziedzin, są wśród nich napędy elektryczne, opracowanie maszyny drukarskiej do druku w kolorze i rodzaj mikrofonu. Główna działalność dotyczyła jednak chemicznych źródeł energii - ogniw galwanicznych i akumulatorów elektrycznych. Posiadał on kilka patentów na różne procesy produkcyjne akumulatorów ołowiowo-kwasowych. Pierwszy jego akumulator (z płytami walcowanymi) uzyskał przychylną opinię francuskiej Akademii Umiejętności, a na wystawie powszechnej w Paryżu w 1889 r. uzyskał srebrny medal.
Skonstruował także prostowniki komutatorowe i elektrolityczne. Jako pierwszy zaproponował w 1895 zastosowanie prostowniczego układu mostkowego[2].
Karol Pollak wynalazł również kondensator elektrolityczny[3]
Pollak opublikował wiele prac na tematy związane z chemicznymi źródłami prądu w czasopismach zagranicznych i polskich. Wygłaszał liczne odczyty i wykłady, należał do czołowych pionierów przemysłu akumulatorowego na świecie.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Fabryka Akumulatorów EnerSys Sp. z o.o
- ↑ Patent brytyjski 24398
- ↑ Patent niemiecki D.R.P. 92564 (w 1896).
Bibliografia
- Encyklopedia PWN, Tom 2, Warszawa 1991.
- Jerzy Kubiatowski (J. K.), Pollak Karol, w: Słownik polskich pionierów techniki (pod redakcją Bolesława Orłowskiego), Katowice 1984, s. 166–167.
- Radioelektronicy Polscy, red Krzysztof Dąbrowski, na płycie Echolink i spółka, Świat Radio, numer specjalny, 2010.