3S4T: Różnice pomiędzy wersjami
m 1 wersja |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
* 3S4T na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_3s4t.html. | * 3S4T na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_3s4t.html. | ||
* * {{Lampa Katalog Franka | lampa=3S4T }} | |||
{{Oznaczenia parametrów lamp}} | {{Oznaczenia parametrów lamp}} | ||
[[Kategoria:Lampy według typu]] | [[Kategoria:Lampy według typu]] | ||
Wersja z 22:12, 5 mar 2012
| 3S4T | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Pentoda mocy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
 | ||||||||||
3S4T - Pentoda końcowa małej częstotliwości do urządzeń bateryjnych z miniaturowym cokołem 7. nóżkowym. Stosowana w lampowych radioodbiornikach bateryjnych (Szarotka, Juhas, niektóre Pioniery). Od często spotykanej w innych krajach 3S4 (DL92) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.
Historia i zastosowania
W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.
Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: 1R5 (mieszacz), 1T4 (wzmacniacz p.cz.), 1S5 (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie tal 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 3S4 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 3S4T, która była powszechna (i produkowana) także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy znajdowały się już w okresie schyłkowym.
Odpowiedniki
- 3S4T - brak ścisłych odpowiedników o innych nazwach.
- Różniące się żarzeniem:
- 1S4T (żarzenie 1.4 V, 50 mA): 1L33 (Tesla).
- 1L34 (Tesla, żarzenie 1.2 V, 60 mA):
- 3S4 (żarzenie 100/50 mA): DL92, VT-174, N17, 2P2, CV484, CV820, 2P2 (oznaczenie japońskie);
- 1S4, DL91, CV783, VT-210 (żarzenie 1.4 V, 100 mA)
Ciekawostki
Lampa 3S4T była często wykorzystywana w pierwszych wydaniach książki J. Wojciechowskiego Nowoczesne zabawki, zdobyła sporą popularność wśród radioamatorów.
Właściwości i możliwości wykorzystania
Pentoda 3S4T jest dosyć uniwersalna, ale obecnie poszukiwana i znajduje zastosowanie głównie do renowacji lampowych radioodbiorników bateryjnych.
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- 3S4T na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_3s4t.html.
- * {{#form:action=http://www.mif.pg.gda.pl/cgi-bin/vs5.pl|method=POST}} {{#input:type=hidden|name=VALVE|value=3S4T }} {{#input:type=hidden|name=EQUIV|value=off}} {{#input:type=hidden|name=VAD|value=off}} {{#input:type=hidden|name=SHORT|value=off}} {{#input:type=hidden|name=FUN|value=.}} {{#input:type=submit|value=Szukaj}} lampy 3S4T w katalogu Franka Philipse. {{#formend:}}
| Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
|---|
|