1T4T

1T4T
Pentoda regulacyjna
Żarzenie bezpośrednie, bateryjne Uż 1,4 V Iż 25 mA
Parametry dopuszczalne Pamax 0,7 W Uamax 90V Parametry charakterystyczne Sa 900-10 μA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=1T4 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

1T4T - Pentoda regulacyjna (selektoda) wielkiej częstotliwości do urządzeń bateryjnych z miniaturowym cokołem 7. nóżkowym. Stosowana w lampowych radioodbiornikach bateryjnych (Szarotka, Juhas, niektóre Pioniery). Od często spotykanej w innych krajach 1T4 (DF91) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.

Historia i zastosowania

W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.

Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: 1R5 (mieszacz), 1T4 (wzmacniacz p.cz.), 1S5 (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie tal 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 1T4 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 1T4T, która była produkowana także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy znajdowały się już w okresie schyłkowym.

Odpowiedniki

• 1F33 (Tesla)
• Inne parametry żarzenia:

• 1T4, DF91, DF191, W17, 1F3, VT-173, CV785, - 1.3-1.6 V, 50 mA;
• DF961, 1К1П - 0.95-1.4 V, 60 mA;
• 1F34, 1К2П - 0.95-1.4 V, 30 mA.

Właściwości i możliwości wykorzystania

Pentoda 1T4T znajduje zastosowanie głównie do renowacji lampowych radioodbiorników bateryjnych. Oprócz tego jest popularną lampą używaną do budowy bateryjnych, amatorskich odbiorników reakcyjnych

Bibliografia

1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

• 1T4T na stronie Radiomuseum: http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_1t4t.html.

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda

μ - wzmocnienie napięciowe μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej α - wskazanie wskaźnika dostrojenia AM - modulacja amplitudy ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia Ia - prąd anody Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie Il - prąd ekranu Is - prąd siatki Is1 - prąd siatki pierwszej Is2 - prąd siatki drugiej Is3 - prąd siatki trzeciej Is4 - prąd siatki czwartej Iamax - maksymalny prąd anody Ikmax - maksymalny prąd katody Io - maksymalny prąd wyprostowany Iż - prąd żarzenia FM - modulacja częstotliwości h - zniekształcenia nieliniowe m.cz. - małej częstotliwości Pamax - maksymalna moc strat w anodzie p.cz. - pośredniej częstotliwości Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej Pwy -moc wyjściowa ra - opór wewnętrzny Ra - opór obwodu anodowego Rk - rezystancja w katodzie Rg - rezystancja w obwodzie siatki Sa - nachylenie charakterystyki lampy Ua - napięcie anody Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie Uamax - maksymalne napięcie anody Ub - napięcie zasilania Ubmax - maksymalne napięcie zasilania Ul - napięcie ekranu Us - napięcie siatki Us1 - napięcie siatki pierwszej Us2 - napięcie siatki drugiej Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej Us3 - napięcie siatki trzeciej Us4 - napięcie siatki czwartej Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego Uż - napięcie żarzenia Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą