EF22: Różnice pomiędzy wersjami

Z Oktoda
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Oktoda (dyskusja | edycje)
m 1 wersja
Jasiu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Lampa|typ=EF22|rodzaj=Pentoda regulacyjna|zdjęcie= |Pamax=2 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=10 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.2 A|Sa=4.5-2200 μA/V|cokół=EF22 cok.png}}
{{Lampa|typ=EF22|rodzaj=Pentoda regulacyjna|zdjęcie= |Pamax=2 W|Uamax=300 V|Us2max=300 V|Ikmax=10 mA|żarzenie=pośrednie, równoległe|Uż=6.3V|Iż=0.2 A|Sa=4.5-2200 μA/V|cokół=EF22 cok.png|frank=EF22}}
'''EF22''' - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym.
'''EF22''' - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym.


Linia 30: Linia 30:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ef22.html].
* Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_ef22.html].
* Karta katalogowa EF22 na stronie Franka Philipse [http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/sheets/030/e/EF22.pdf].


{{Objaśnienia skrótów}}
{{Objaśnienia skrótów}}


[[Kategoria:Lampy według typu]]
[[Kategoria:Lampy według typu]]

Wersja z 07:16, 6 mar 2012

EF22
Pentoda regulacyjna
Żarzenie
pośrednie, równoległe
Uż 6.3V
Iż 0.2 A
Parametry dopuszczalne
Pamax 2 W
Uamax 300 V
Ikmax 10 mA
Us2max 300 V
Parametry charakterystyczne
Sa 4.5-2200 μA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EF22 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EF22 - bardzo popularna pentoda regulacyjna o cokole loktalowym.

Historia i zastosowania

Selektoda EF22 to posiadająca cokół loktalowy wersja bocznostykowej lampy EF9 opracowanej i produkowanej już przed II wojną światową (istniała również jej oktalowa wersja EF39). EF22 została wprowadzona przez Philipsa w 1941. Pierwsza wersja miała cokół Philipsa o dziewięciu szpilkach (i nazywała się EF21, oznaczenie EF22 było wtedy zarezerwowane dla analogicznej wersji lampy EF8), ale szybko zmieniono go na opracowany w USA o ośmiu, taka też wersja weszła do masowej produkcji. Z biegiem czasu EF22 została zastąpiona przez lampy zminiaturyzowane - rimlockową EF41 o podobnych parametrach elektrycznych, a następnie przez nowalowe EF85 i EF89.

Pentoda EF22 była w produkowana również w Polsce. W roku 1961 wyprodukowano ponad trzysta pięćdziesiąt tysięcy lamp EF22, cena detaliczna wynosiła 31,50 zł[1]. Stosowano je w odbiornikach radiowych (na przykład Aga, Podhale, Etiuda, Stolica, Syrena, Wola) i w pierwszym polskim gramofonie ze wzmacniaczem Karolinka. Stosowano je nie tylko w układach wzmacniaczy regulowanych, ale również i w układach o stałym wzmocnieniu, również małej częstotliwości.

Odpowiedniki

  • CV303, W143.
  • Z innymi cokołami:
  • bocznostykowym: EF9, CV1427.
  • loktalowym: EF41, 6CJ5, W150.
  • nowalowym: EF81, 6BH5.
  • oktalowym: EF39, CV1053, CV1056, W147.
  • Istniały też wersje powyższych lamp z odmiennymi parametrami żarzenia.

Ciekawostki

  • W Polsce produkowano też podobną konstrukcyjnie lampę nie będącą selektodą, ale zwykłą pentodą o krótkiej charakterystyce. Była ona oznaczana jako EF21 lub EF22P i była wersją bocznostykowej EF6. Skala produkcji była znacznie mniejsza, w 1961 wyprodukowano 40 tysięcy sztuk (jej cena również wynosiła 31.50 zł).

Właściwości i możliwości zastosowania

EF22 to lampy dosyć uniwersalne, a ponieważ była produkowana w dużej liczbie, można je kupić stosunkowo tanio. Oprócz renowacji starego sprzętu może znaleźć wiele zastosowań. Oczywiste są te, do których jest predysponowana: wzmacniacze wielkiej i pośredniej częstotliwości w odbiornikach radiowych, układy reakcyjne. Mimo, że jest selektodą, nadaje się również do wzmacniaczy napięciowych niewielkich sygnałów małej częstotliwości - punkt pracy można znaleźć w notach katalogowych, a zniekształcenia nieliniowe przy niewielkich sygnałach nie są duże.

Przypisy

  1. : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.

Bibliografia

  1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Lampa EF22 na stronie Radiomuseum: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
  • μ - wzmocnienie napięciowe
  • μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
  • α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
  • AM - modulacja amplitudy
  • ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
  • ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
  • Ia - prąd anody
  • Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
  • Il - prąd ekranu
  • Is - prąd siatki
  • Is1 - prąd siatki pierwszej
  • Is2 - prąd siatki drugiej
  • Is3 - prąd siatki trzeciej
  • Is4 - prąd siatki czwartej
  • Iamax - maksymalny prąd anody
  • Ikmax - maksymalny prąd katody
  • Io - maksymalny prąd wyprostowany
  • Iż - prąd żarzenia
  • FM - modulacja częstotliwości
  • h - zniekształcenia nieliniowe
  • m.cz. - małej częstotliwości
  • Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
  • p.cz. - pośredniej częstotliwości
  • Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
  • Pwy -moc wyjściowa
  • ra - opór wewnętrzny
  • Ra - opór obwodu anodowego
  • Rk - rezystancja w katodzie
  • Rg - rezystancja w obwodzie siatki
  • Sa - nachylenie charakterystyki lampy
  • Ua - napięcie anody
  • Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
  • Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
  • Uamax - maksymalne napięcie anody
  • Ub - napięcie zasilania
  • Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
  • Ul - napięcie ekranu
  • Us - napięcie siatki
  • Us1 - napięcie siatki pierwszej
  • Us2 - napięcie siatki drugiej
  • Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
  • Us3 - napięcie siatki trzeciej
  • Us4 - napięcie siatki czwartej
  • Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
  • Uż - napięcie żarzenia
  • Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą