EBL21 to lampa kombinowana, pentoda mocy z duodiodą detekcyjną, jedna z najbardziej rozpowszechnionych lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół loktalowy, ośmionóżkowy. Wersja przeznaczona do szeregowego żarzenia prądem 100 mA nosi nazwę UBL21.
Lampa wprowadzona w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: ABL1, EBL1, EBL31. Po wojnie używana w sporej ilości polskich odbiorników radiowych, z najbardziej znanych np. w różnych odmianach "Agi", w "Stolicy", różnych wersjach "Mazura". We wzmacniacze z tą lampą wyposażone były gramofony "Karolinka" i "Karolinka 2".
Odmiana z żarzeniem szeregowym, UBL21, była bardzo chętnie stosowana przez Philipsa w latach 40, zwłaszcza w modelach o niewielkich gabarytach (np. model "Philetta" 208U). Z powojennych odbiorników, najbardziej znanym w Polsce jest legendarny "Pionier", pierwszy polski powojenny odbiornik radiowy, a także bliźniaczy układowo czechosłowacki "Talisman" w kilku odmianach.
Odpowiedniki
EBL71
PDD2
Ciekawostki
Podobnie jak w przypadku innych lamp serii loctal, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach, oraz dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała się więc nazywać EABL21, a wersja dla żarzenia szeregowego - CABL21.