EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania 0.3A jest PL82.
EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej lampy PL82, oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowanie, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Z innymi parametrami żarzenia i cokołem: PL11, UL11, UL41
Ciekawostki
W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.
EL82 posiada identyczne charakterystyki co system pentodowy lampy ECL82. Posiada jednak wyższe parametry graniczne (Pamax, Ikmax).
Parametry elektryczne identyczne z PL82 posiadała bardzo rzadka lampa z cokołem stalowym PL11, stosowana prawdopodobnie tylko w jednym typie odbiornika telewizyjnego Loewe-Opta 52T/FE300.
