EL82
EL82 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pentoda mocy | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EL82 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet> | ||||||||||||||||||||
w katalogu Franka |
EL82 to pośrednio żarzona pentoda mocy o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym. Właściwości elektryczne ma pośrednie pomiędzy lampami EL84 i EL86, charakteryzuje się jednak mniejszą dopuszczalną mocą strat w anodzie. Jej wersją przeznaczoną do szeregowego zasilania prądem 0.3A jest PL82.
Historia i zastosowania
Lampa EL82 została wprowadzona w roku 1955, wywodzi się ona w prostej drodze od wypuszczonej w 1951 przez Philipsa, częściej spotykanej, lampy PL82 oraz jeszcze starszej jej wersji z cokołem rimlock - UL41. PL82 została skonstruowania do pracy ze stosunkowo dużym prądem anodowym, a niskim napięciem, co ułatwiało jej zastosowanie w odbiornikach z zasilaniem beztransformatorowym.
Lampy te znoszą duże impulsowe napięcia anodowe, co jest przydatne w układach odchylania pionowego odbiorników telewizyjnych. Takie też było jej główne zastosowanie, ponadto wykorzystywano ją również jako lampę głośnikową.
Odpowiedniki
- 6DY6, 6П18П (6P18P).
- Z innymi parametrami żarzenia:
- szeregowe 0.3A; 16.5V: PL82, 16A5. 16L40 (Tesla), 163PEN, N154, N329.
- Z innymi parametrami żarzenia i cokołem: PL11, UL11, UL41
Ciekawostki
- W posiadających zasilania transformatorowe odbiornikach radiowych Tesli Hymnus 625A oraz Rondo 522A i 640A lampa PL82 była stosowana w roli lampy głośnikowej. Dla lamp serii P były dodatkowe uzwojenia transformatora, podobnie jak w polskiej Eroice.
- EL82 posiada identyczne charakterystyki co system pentodowy lampy ECL82. Posiada jednak wyższe parametry graniczne (Pamax, Ikmax).
- Parametry elektryczne identyczne z PL82 posiadała bardzo rzadka lampa z cokołem stalowym PL11, stosowana prawdopodobnie tylko w jednym typie odbiornika telewizyjnego Loewe-Opta 52T/FE300.
Właściwości i możliwości zastosowania
W Polsce lampa jest dosyć rzadka, częściej spotyka się jej radziecki odpowiednik. Lampa dla współczesnego hobbysty przydatna do budowy wzmacniaczy małej częstotliwości, może być stosowana w typowych układach zarówno SE, jak i PP. Optymalna impedancja obciążenia i punkt pracy są pośrednie między lampami EL84 i EL86.
Ze względu na niskie napięcia zasilania EL82 nadaje się bardzo dobrze do pracy w układzie SRPP. W tego typu aplikacjach stosowano niegdyś głośniki o impedancji 800Ω - obecnie są one bardzo rzadkie, można jednak posłużyć się transformatorem głośnikowym nie wymagającym szczeliny. Ułatwia to wykonanie transformatora i poprawia jego parametry. Dwie typowe propozycje takiego układu przedstawiają rysunki obok[1]. Pierwszy z nich zaprojektowano mając na uwadze względną prostotę, drugi zawiera odwracacz fazy sterujący obiema lampami, co zmniejsza zniekształcenia nieliniowe i zwiększa moc wyjściową układu.
Przypisy
- ↑ Poradnik Radioelektronika, praca zbiorowa, WKiŁ, Warszawa 1972, tom 2.
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum EL82: [1].
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda |
---|
|