ECL80

ECL80
Trioda-pentoda mocy
Żarzenie równoległe lub szeregowe, pośrednie Uż 6.3V Iż 300 mA
Trioda o małym wzmocnieniu
Parametry dopuszczalne Pamax 1 W Uamax 200 V Ikmax 8 mA Parametry charakterystyczne μ 20
Pentoda mocy
Parametry dopuszczalne Pamax 3,5 W Uamax 400 V Ikmax 25 mA Us2max 250 V Parametry charakterystyczne Sa 3,3 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=ECL80 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

ECL80 to lampa kombinowana, trioda-pentoda mocy, o żarzeniu pośrednim i cokole nowalowym.

Historia i zastosowania

ECL80 została wyprodukowana w 1950 jako uniwersalna lampa telewizyjna - znajdowała zastosowanie w układzie odchylania pionowego, jako separator impulsów i wzmacniacz małej częstotliwości o niewielkiej mocy (do około 1,5 W w układzie SE). Mogła być użyta zarówno w telewizorach z szeregowym, jak i równoległym zasilaniem żarzenia. Firma Philips stosowała ją nawet w przeciwsobnym stopniu wyjściowym małej częstotliwości.

Lampę ECL80 produkowano i stosowano również w Polsce (na przykład odbiornik telewizyjny Belweder zawierał cztery lampy ECL80).

Odpowiedniki

• 6AB8, LN152, 63TP.

Właściwości i możliwości zastosowania

Choć katoda wspólna dla triody i pentody nieco utrudnia rozwiązania układowe, nic nie stoi na przeszkodzie by wykorzystać ECL80 w niewielkich wzmacniaczach małej częstotliwości . Lampa wyróżnia się stosunkowo niewielką mocą pobieraną na żarzenie.

Bibliografia

1. Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

• ECL80 w Radiomuseum: [2].
• Karta katalogowa ECL80 [3]

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda

μ - wzmocnienie napięciowe μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej α - wskazanie wskaźnika dostrojenia AM - modulacja amplitudy ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia Ia - prąd anody Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie Il - prąd ekranu Is - prąd siatki Is1 - prąd siatki pierwszej Is2 - prąd siatki drugiej Is3 - prąd siatki trzeciej Is4 - prąd siatki czwartej Iamax - maksymalny prąd anody Ikmax - maksymalny prąd katody Io - maksymalny prąd wyprostowany Iż - prąd żarzenia FM - modulacja częstotliwości h - zniekształcenia nieliniowe m.cz. - małej częstotliwości Pamax - maksymalna moc strat w anodzie p.cz. - pośredniej częstotliwości Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej Pwy -moc wyjściowa ra - opór wewnętrzny Ra - opór obwodu anodowego Rk - rezystancja w katodzie Rg - rezystancja w obwodzie siatki Sa - nachylenie charakterystyki lampy Ua - napięcie anody Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie Uamax - maksymalne napięcie anody Ub - napięcie zasilania Ubmax - maksymalne napięcie zasilania Ul - napięcie ekranu Us - napięcie siatki Us1 - napięcie siatki pierwszej Us2 - napięcie siatki drugiej Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej Us3 - napięcie siatki trzeciej Us4 - napięcie siatki czwartej Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego Uż - napięcie żarzenia Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą