EF86

EF86
Pentoda napięciowa małej częstotliwości
Żarzenie pośrednie, równoległe Uż 6.3V Iż 0.2 A
Parametry dopuszczalne Pamax 1 W Uamax 300 V Ikmax 6 mA Us2max 200 V Parametry charakterystyczne Sa 2.2 mA/V
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EF86 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
w katalogu Franka

EF86 - popularna pentoda napięciowa o dziewięcionóżkowym cokole nowalowym, przeznaczona do wzmacniania małych sygnałów małej częstotliwości. Została zaprojektowana specjalnie do tego celu i charakteryzuje się niskimi szumami oraz zredukowanym poziomem przydźwięku od włókna żarzenia.

Historia i zastosowania

Wraz z rozwojem radiofonii i techniki nagrań dźwiękowych pojawiła się konieczność wzmacniania pochodzących z mikrofonów dynamicznych małych sygnałów małej częstotliwości. Początkowo stosowano do tego celu wyselekcjonowane "uniwersalne" pentody - takie jak EF36 czy 6J7. Z biegiem czasu pojawiły się lampy przeznaczone specjalnie do tego celu - w tym EL37A produkowana przez Philipsa i jego zagraniczne oddziały. W 1948 powstała zminiaturyzowana lampa z cokołem rimlokowym o podobnych właściwościach - EF40. Około 1955 ukazała się jej wersja z cokołem nowalowym, EF86, która wkrótce zdobyła dużą popularność. Stosowano ją powszechnie w magnetofonach, stopniach mikrofonowych wzmacniaczy i wszędzie tam, gdzie konieczny był stopień wzmacniacza małej częstotliwości o małych szumach i przydźwięku.

W Polsce lampa EF86 nie była produkowana. Znajduje się w katalogu przedsiębiorstwa UNITRA-Unizet, ale jako producent wymieniona jest Tesla z Czechosłowacji. Była natomiast używana w magnetofonach (ZRK ZK125, ZK145, Tonette, Piosenka), we wzmacniaczach (Fonica W600, W701), urządzeniach laboratoryjnych, sprzęcie profesjonalnym itp.

Obecnie lampa EF86 produkowana jest w Rosji i Słowacji.

Odpowiedniki

• Odpowiedniki lampy EF86: 6267, Z729, CV2901, 6BK8, 6CF8, 6F22, 6F40 (Tesla), CV8068, CV10098, 6Ж32П (oznaczenie radzieckie);
• Wersje przemysłowo-wojskowe o zwiększonej niezawodności i trwałości: EF86SQ, M8195, CV4085, EF806S, EF866 (RFT);
• Wersje o innych parametrach żarzenia:
  • PF86, 4CF8: 4.2V, 0.3A.
  • UF86: 12.6V, 0.1A;
  • XF86, 2HR8: 2.15V, 0.6A;
• O identycznych parametrach, ale innym cokole:
  • cokół noval z innymi wyprowadzeniami: EF804, EF804S;
  • cokół rimlock: EF40, EF44, UF40 (żarzenie 0.1A).

Ciekawostki

• Lampa EF86 była rzadko stosowana we wzmacniaczach gitarowych, jednym z wyjątków był wzmacniacz AC15 firmy VOX. Uzyskał on status kultowego, współcześnie podjęto ponownie produkcję z okazji 50 lecia firmy.

Właściwości i możliwości zastosowania

Schemat typowego wzmacniacza napięciowego małej częstotliwości na lampie EF86.

Lampa wykorzystana zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem (na przykład w układzie podobnym do przedstawionego obok) zapewnia wzmocnienie napięciowe od około 100 do 200 przy napięciu szumów i przydźwięku w odniesieniu do wejścia nie większym niż 2μV i 5μV. Osiągnięcie takich parametrów jest możliwe przy zachowaniu bardzo starannego projektu i konstrukcji. Bliższe informacje można znaleźć na kartach katalogowych. Można ją też wykorzystać z powodzeniem w stopniach korekcyjnych do gramofonów magnetycznych.

Oprócz typowych zastosowań w urządzeniach m.cz., lampa ta bardzo dobrze sprawuje się w obszarze w.cz. i można ją wykorzystać np. do budowy detektora reakcyjnego o bardzo dobrej, "miękkiej" charakterystyce.

Bibliografia

1. Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.

Linki zewnętrzne

• Radiomuseum EF86: [1].
• Karta katalogowa EF86 [2].

Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda

μ - wzmocnienie napięciowe μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej α - wskazanie wskaźnika dostrojenia AM - modulacja amplitudy ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia Ia - prąd anody Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie Il - prąd ekranu Is - prąd siatki Is1 - prąd siatki pierwszej Is2 - prąd siatki drugiej Is3 - prąd siatki trzeciej Is4 - prąd siatki czwartej Iamax - maksymalny prąd anody Ikmax - maksymalny prąd katody Io - maksymalny prąd wyprostowany Iż - prąd żarzenia FM - modulacja częstotliwości h - zniekształcenia nieliniowe m.cz. - małej częstotliwości Pamax - maksymalna moc strat w anodzie p.cz. - pośredniej częstotliwości Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej Pwy -moc wyjściowa ra - opór wewnętrzny Ra - opór obwodu anodowego Rk - rezystancja w katodzie Rg - rezystancja w obwodzie siatki Sa - nachylenie charakterystyki lampy Ua - napięcie anody Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie Uamax - maksymalne napięcie anody Ub - napięcie zasilania Ubmax - maksymalne napięcie zasilania Ul - napięcie ekranu Us - napięcie siatki Us1 - napięcie siatki pierwszej Us2 - napięcie siatki drugiej Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej Us3 - napięcie siatki trzeciej Us4 - napięcie siatki czwartej Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego Uż - napięcie żarzenia Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą