1S5T
|
Pentoda napięciowa małej częstotliwości - dioda
|
Żarzenie
|
bezpośrednie bateryjne
|
Uż
|
1,4V
|
Iż
|
25 mA
|
|
Pentoda napięciowa
|
Parametry dopuszczalne
|
Pamax
|
0,25 W
|
Uamax
|
90 V
|
Ikmax
|
4,5 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
Sa
|
0,625 mA/V
|
|
Dioda detekcyjna
|
Parametry dopuszczalne
|
Uamax
|
200V
|
Io
|
0,25 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
|
|
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=1S5 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
|
w katalogu Franka
|
1S5T - lampa kombinowana, dioda detekcyjna z pentodą napięciową małej częstotliwości. Posiada siedmionóżkowy cokół miniaturowy. Była stosowana w powojennych polskich lampowych odbiornikach bateryjnych. Od często spotykanej w innych krajach 1S5 (DAF91) różni się mniejszym poborem prądu żarzenia.
Historia i zastosowania
W roku 1939 wprowadzono w USA miniaturowy cokół siedmionóżkowy. Przeznaczony był do zastosowania w lampach do urządzeń zminiaturyzowanych i przenośnych. Cieszył się popularnością aż do schyłku techniki lampowej. W Europie produkcję lamp z takim cokołem podjęto po II wojnie światowej.
Dużą popularność zdobył zestaw lamp do odbiorników superheterodynowych: 1R5 (mieszacz), 1T4 (wzmacniacz p.cz.), 1S5 (detektor i wzmacniacz m.cz.), oraz 3V4, 1S4 lub 3S4 w charakterze lampy wyjściowej - głośnikowej pentody mocy. Na przełomie lat 40 i 50 opracowano w firmie Tungsram wersję 1S5 o zmniejszonym poborze mocy na żarzenie, 1S5T, która była powszechna (i produkowana) także w Polsce. Zmniejszony pobór mocy miał duże znaczenie dla urządzeń bateryjnych, ale w szerokim świecie wersja ta nie zdobyła popularności - w zastosowaniach bateryjnych lampy znajdowały się już w okresie schyłkowym.
Odpowiedniki
- 1AF33 (Tesla)
- Różniące się parametrami żarzenia:
- 1S5, DAF91, ZD17, 1FD9- 1.4 V, 50 mA;
- 1AF34, 1Б1П - 1.2 V, 60 mA.
Ciekawostki
Właściwości i możliwości wykorzystania
Znajduje zastosowanie głównie do renowacji lampowych radioodbiorników bateryjnych.
Przypisy
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
|
- μ - wzmocnienie napięciowe
- μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
- α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
- AM - modulacja amplitudy
- ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
- ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
- Ia - prąd anody
- Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
- Il - prąd ekranu
- Is - prąd siatki
- Is1 - prąd siatki pierwszej
- Is2 - prąd siatki drugiej
- Is3 - prąd siatki trzeciej
- Is4 - prąd siatki czwartej
- Iamax - maksymalny prąd anody
- Ikmax - maksymalny prąd katody
- Io - maksymalny prąd wyprostowany
- Iż - prąd żarzenia
- FM - modulacja częstotliwości
- h - zniekształcenia nieliniowe
- m.cz. - małej częstotliwości
- Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
- p.cz. - pośredniej częstotliwości
- Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
- Pwy -moc wyjściowa
- ra - opór wewnętrzny
- Ra - opór obwodu anodowego
- Rk - rezystancja w katodzie
- Rg - rezystancja w obwodzie siatki
- Sa - nachylenie charakterystyki lampy
- Ua - napięcie anody
- Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
- Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
- Uamax - maksymalne napięcie anody
- Ub - napięcie zasilania
- Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
- Ul - napięcie ekranu
- Us - napięcie siatki
- Us1 - napięcie siatki pierwszej
- Us2 - napięcie siatki drugiej
- Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
- Us3 - napięcie siatki trzeciej
- Us4 - napięcie siatki czwartej
- Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
- Uż - napięcie żarzenia
- Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą
|