EBL21
|
|
Pentoda mocy - duodioda
|
Żarzenie
|
równoległe pośrednie
|
Uż
|
6.3V
|
Iż
|
800 mA
|
|
Pentoda mocy
|
Parametry dopuszczalne
|
Pamax
|
11 W
|
Uamax
|
300 V
|
Ikmax
|
60 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
Sa
|
9.5 mA/V
|
|
Duodioda detekcyjna
|
Parametry dopuszczalne
|
Uamax
|
200V
|
Io
|
0,8 mA
|
Parametry charakterystyczne
|
|
|
<htmlet nocache="yes">Frank_begin</htmlet> value=EBL21 <htmlet nocache="yes">Frank_end</htmlet>
|
w katalogu Franka
|
EBL21 to lampa kombinowana, pentoda mocy z duodiodą detekcyjną, jedna z najbardziej rozpowszechnionych lamp tego typu. Żarzenie pośrednie, cokół loktalowy, ośmionóżkowy. Odpowiednik funkcjonalny przeznaczony do szeregowego żarzenia prądem 100 mA nosi nazwę UBL21.
Historia i zastosowania
Lampa została wprowadzona przez Philipsa w roku 1941, jako następczyni typów wcześniejszych: ABL1, EBL1, EBL31.
Po wojnie EBL21 była używana w sporej liczbie polskich odbiorników radiowych, z najbardziej znanych np. w różnych odmianach Agi, w Stolicy, różnych wersjach Mazura. We wzmacniacze z tą lampą wyposażone były gramofony Karolinka i Karolinka 2. W 1961 roku wyprodukowano 592 tysiące tych lamp, a cena detaliczna wynosiła 33 zł za sztukę[1].
Odpowiedniki
Ciekawostki
Podobnie jak w przypadku innych lamp serii loctal, pierwotnie lampa ta miała mieć cokół o dziewięciu sztyftach, oraz dodatkowy, trzeci system diodowy na wypadek zastosowania w odbiornikach luksusowych z trzydiodowym detektorem. Miała się więc nazywać EABL21.
Właściwości i możliwości wykorzystania
Przypisy
- ↑ : Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, Warszawa, 1964, str. 410.
Bibliografia
- Mikołajczyk Piotr, Paszkowski Bohdan: Electronic Universal Vade-mecum, WNT, Warszawa, 1964.
Linki zewnętrzne
Skróty oznaczeń używanych na Wiki Oktoda
|
- μ - wzmocnienie napięciowe
- μs2 - oddziaływanie napięciowe siatki drugiej
- α - wskazanie wskaźnika dostrojenia
- AM - modulacja amplitudy
- ARCz - automatyczna regulacja częstotliwości
- ARW - automatyczna regulacja wzmocnienia
- Ia - prąd anody
- Iaimax - maksymalny prąd anody w impulsie
- Il - prąd ekranu
- Is - prąd siatki
- Is1 - prąd siatki pierwszej
- Is2 - prąd siatki drugiej
- Is3 - prąd siatki trzeciej
- Is4 - prąd siatki czwartej
- Iamax - maksymalny prąd anody
- Ikmax - maksymalny prąd katody
- Io - maksymalny prąd wyprostowany
- Iż - prąd żarzenia
- FM - modulacja częstotliwości
- h - zniekształcenia nieliniowe
- m.cz. - małej częstotliwości
- Pamax - maksymalna moc strat w anodzie
- p.cz. - pośredniej częstotliwości
- Ps2max - maksymalna moc strat w siatce drugiej
- Pwy -moc wyjściowa
- ra - opór wewnętrzny
- Ra - opór obwodu anodowego
- Rk - rezystancja w katodzie
- Rg - rezystancja w obwodzie siatki
- Sa - nachylenie charakterystyki lampy
- Ua - napięcie anody
- Ua≈ - napięcie zmienne na anodzie
- Uaiwmax - maksymalne wsteczne napięcie anody w impulsie
- Uamax - maksymalne napięcie anody
- Ub - napięcie zasilania
- Ubmax - maksymalne napięcie zasilania
- Ul - napięcie ekranu
- Us - napięcie siatki
- Us1 - napięcie siatki pierwszej
- Us2 - napięcie siatki drugiej
- Us2max - maksymalne napięcie siatki drugiej
- Us3 - napięcie siatki trzeciej
- Us4 - napięcie siatki czwartej
- Utr - maksymalne napięcie prądu zmiennego
- Uż - napięcie żarzenia
- Uż-k - maksymalne napięcie między włóknem żarzenia a katodą
|